اندرزهای مینوی‌ خرد و تاثیر آن بر شاهنامه فردوسی

مینوی خرد یکی از مهم‌ترین اندرزنامه‌های دوره فارسی میانه و ادبیات پهلوی و از متون به‌دینان است. این اثر کم‌حجم، سرشار از پند و اندرزهای زیبا و خردمدارانه دینی و تجربی در زمینه‌های گوناگون است. شاهنامه اثر بزرگ فردوسی، چکیده و میراث‌دار فرهنگ ایران باستان و پیش از اسلام و نیز نگهدارنده این فرهنگ از خطر نابودی است. مسئله پژوهش این است که آیا پند و اندرزهای مینوی خرد بر شاهنامه تاثیر گذاشته‌ و آیا فردوسی به این اندرزنامه خرد‌محور توجه داشته‌ است؟ روش پژوهش، توصیفی تحلیلی و برپایه مطالعه متون و مقالات، همچنین گردآوری شاهدها و بیان تاثیرات است. نتیجه بررسی دو اثر، بیانگر تاثیر این خردنامۀ کوتاه بر شاهنامه بزرگ در زمینه‌‌های گوناگون پند و اندرز است. جایگاه والای خرد در شاهنامه در فرهنگ ایران باستان ریشه دارد و مینوی خرد در انتقال این موضوع به شاهنامه نقش بسزایی داشته ‌است. فردوسی تنها گزارنده این مفاهیم اخلاقی نیست؛ بلکه ‌‌‌‌با قریحه و ذوق هنری و ادبی بسیار خود، بر غنای این مضامین افزوده؛ آنها را پرورده و به مخاطبان خود عرضه کرده ‌است.