بررسی وجوه مشترک آموزه‏ های عرفانی مولوی و اوشو

آدمی از ابتدای خلقت تاکنون، به دنبالی راهی برای شناخت آفریدگار بوده است. ظهور و گسترش مکتب‏های مختلف عرفانی نشان‏دهنده این نیاز بشری است. ایران از دیرباز، مهد فرهنگ و عرفان بوده و ادبیات ما همواره از غنای کافی برای پاسخ‏گویی به این نیاز برخوردار بوده است، اما بازنگری آموزه‏های عرفانی و بیان آنها به‏نحوی که با زبان و درک انسان امروزی هماهنگ باشد، ضروری است.تعالیممولانا منبع الهام اندیشمندان بسیاری در سراسر جهان بوده است و ردپای آموزه‏های او را می‏توان در بسیاری از جنبش‏های معنوی معاصر یافت.در این مقاله،کوشش شده است آموزه‏های عرفانی مولانا با دیدگاه‏های اشو مقایسه و وجوه مشترک آنها بررسی شود. حاصل این پژوهش این است که بسیاری از آموزه‏ها و تعالیم عرفانی اشو، به شکل سنتی، در عرفان اسلامی مولوی وجود دارد؛ تعالیمی که انسان امروزی را به سرچشمه زلال معنویتهدایت می‏کند و او را با اندیشه‏های متعالی عرفانی سیراب می‏سازد.