نقد چاپ سنگی فرهنگ مویّدالفضلا (فصول عربی و ترکی)

فرهنگ لغت از جمله منابعی است که در طول روزگاران نگاه دارنده زبان، فرهنگ و دانش یک ملت به شمار می‌آید. روابط دینی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی ملت‌ها با یکدیگر، همواره تاثیر بسزایی در به وجود آمدن این گونه آثار داشته است. به همین دلیل می‌بینیم که از یک سو ایرانیان، پس از ظهور اسلام، رفته رفته به تالیف کتاب‌های لغت عربی همت گماشتند و از سوی دیگر، مردمی که در دیار هندوستان به‌سر می‌بردند، به تالیف فرهنگ لغات فارسی و واژگان دخیل پرداختند که از بین آنها، فرهنگ مویّد الفضلا که در سال 925 ه . ق. به‌وسیله «محمّدبن لاد دهلوی» با در نظر گرفتن حرف اول که واژه «کتاب» نامیده شده و نیز حرف آخر باعنوان «باب» و در سه فصل عربی، فارسی، ترکی تالیف شده، از اهمیّت ویژه‌ای برخوردار است.این فرهنگ ارزشمند تنها دوبار در کشور هند، در دو جلد منتشر شده که متاسفانه این نسخه، در بسیاری جاها از دقت و امانت‌داری خالی است؛ بنابراین در این‌جا بر آن شدیم تا ضمن تصحیح فصول عربی و ترکی، با روشی التقاطی بین سه نسخه خطیِ مجلس، دانشگاه تهران، آستان قدس و نیز چاپ هندی، پاره‌ای از اشکالات و اشتباهات چاپ هند را خاطرنشان سازیم.