شاملو، شاعر زندگی و مرگ

مرگ، تجربه‌ای است که در حیطه دیگر تجربیاتِ انسانی نمی‌گنجد. به همین دلیل، انسان‌ها در برابر آن، واکنش‌های متفاوت و گاه متضادی نشان داده و داوری‌های گوناگونی درباره آن نموده‌اند. شعر فارسی در همه گونه‌های خود، راویِ احساس‌هایی بوده است که شاعران فارسی در برابر مرگ و زندگی داشته و دارند. در روزگار ما، احمد شاملو، شاعر انسان‌گرا و متعهدِ معاصر، کسی است که انسان، زندگی و مرگ را به گونه‌های مختلف، دستمایه شاعریِ خویش قرار داده است. او شاعری است متفکر که خود را در برابر انسان و سرنوشت او مسیول می‌شناسد. اندیشه درباره زندگی و مرگ، جریانی مداوم در شعر شاملوست که زمینه گفت‌وگوهای او را درباره انسان، آفرینش و هر آنچه به انسان و انسانیتِ او مربوط است، فراهم آورده است.