تحلیل و تطبیق «منطق‌الطیر» عطار نیشابوری و رمان «کتاب سیاه» از اورهان پاموک

اورهان پاموک، داستان‌نویس صاحب‌‌نام ترکیه، برخی آثار خود را تحت تاثیر ادبیات ایران و مطابق الگوهای موجود در شاهکار‌های ادب کلاسیک فارسی خلق کرده است. «کتاب سیاه» یکی از رمان‌های پاموک است که در آن، شیوه‌‌‌های نوین و مدرن داستان‌نویسی در غرب، با قصه‌ها و حکایات کهن ادبیات شرق، از جمله ادب فارسی، نزدیکی و خویشاوندی یافته است. پاموک در این رمان، توجه ویژه‌ای به عطار نیشابوری و منظومۀ «منطق‌الطیر» نشان داده و تلاش نموده است کار خود را با الگوی نمادین موجود در «منطق‌الطیر» مطابقت دهد. او از «منطق‌الطیر» به صورت پشتوانه‌ای محتوایی و ساختاری بهره برده و با ایجاد موقعیت‌های داستانی ویژه، در صدد بازنمایی وادی‌های طریقت در متن رمان خود برآمده است. این گفتار، با روش تحلیلی تطبیقی، شیوة بهره‌مندی پاموک از اندیشه‌های عطار و چگونگی تاثیرپذیری او از «منطق‌الطیر» را بررسی کرده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد ظرفیت‌های عرفانی، تمثیلی و داستانی منظومۀ «منطق‌الطیر» و رمان «کتاب سیاه» از جهات مختلف همانندی دارد. در این رمان، ضمن بازنمایی معنایی مفاهیم عرفانی «منطق‌الطیر»، اشاراتی مستقیم به قصه‌های «منطق‌الطیر» و فرازهایی از داستان سفر مرغان به کوه قاف، به چشم می‌خورد؛ همچنین ذکر برخی نام‌ها به روشنی نشان می‌دهد که وجه بینامتنی ژرف و فراگیری میان رمان «کتاب سیاه» و «منطق‌الطیر» وجود دارد.

Attār of Nishapur’s Mantiq-u-Tayr and Orhan Pamuk’s The Black Book: A Comparative Study

Orhan Pamuk, the wellknown Turkish novelist, has created some of his works under the influence of Iranian literature and in accordance with the patterns found in the masterpieces of classical Persian literature. In The Black Book, one of Pamuk’s novels, modern Western storytelling methods are combined with ancient stories and anecdotes of Eastern literature, including Persian literature. In the novel, Pamuk has paid special attention to Attār of Nishapur’s MantiquTayr and has tried to match his work with the symbolic patterns in MantiquTayr. He has taken advantage of the content of MantiquTayr and used it as a structural support for his work, and by creating special narrative situations, he has tried to represent the mystical paths in his novel. The present article, by analyticalcomparative method, examines the way Pamuk benefits from Attar’s ideas and how he was influenced by the MantiquTayr. The findings show that the mystical, allegorical and narrative capacities of MantiquTayr and The Black Book are similar in different ways. In his novel, Pamuk provides a semantic representation of the mystical concepts of MantiquTayr, and refers directly to its stories, especially the story of the birds’ journey to Mount Qaf; also, the mention of some common proper names in both books clearly shows that there is a deep intertextual relationship between the two works.