پیکرگردانی دختر جادو به اژدها در اسکندرنامه نظامی گنجوی

پیکرگردانی، استحاله و تغییر شکل موجودات حقیقی یا خیالی به موجوداتی دیگر با بهره‌گیری از قوای ماورای طبیعی است. یکی از نمونه‌های منحصر به ‌فرد پیکرگردانی زن جادو را در اسکندرنامه نظامی می‌توان دید. در اسکندرنامه، دختری از نسل سام به نام آذرهمایون با استفاده از جادو به‌ عنوان یک ترفند نظامی برای نگهبانی از آتشکده و جلوگیری از تخریب آن، خود را به شکل اژدها درمی‌آورد. در این داستان رازآلود، مشخصات سه نوع داستان عامیانه، پری‌وار و اسطوره‌ای ملاحظه می‌شود. هدف مقاله حاضر بررسی این پیکرگردانی از منظر اساطیری، داستانی و تاریخی است. در این پژوهش که به شیوه توصیفی تحلیلی محتوا انجام گرفته است، پس از بررسی نمونه‌های پیکرگردانی زنان جادو در قصه‌های کهن و شرح و توضیح داستان اژدها شدن دختر جادو در اسکندرنامه، دلایل و انگیزه‌های احتمالی تبدیل شدن زن به اژدها به بحث گذاشته شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که آذرهمایون احتمالاً پری است و ارتباط او با آب و آتش و خواهش‌های جسمانی در کنار نکات جزئی دیگر این گمان را تقویت می‌کند. از یافته‌های دیگر مقاله آن است که شاید افسانه آذرهمایون و بلیناس در متن خود، روایتی از شکل‌گیری یک جنبش ضد اشغال‌گری با محوریت آتش‌گاه، به فرماندهی زنی شیردل را بازتاب می‌دهد.

Metamorphosis of the Magic Girl into the Dragon in EskandarNāmeh

Metamorphosis is transformation of a fictional or real being into another being by using supernatural powers. One of the unique examples of metamorphosis is the transformation of a magic woman in Nizami Ganjavi’s EskandarNāmeh. In this mysterious story, the features of three genres, i.e. folk, fairy story as well as mythical could be seen. The purpose of the present article is to examine this transformation from a mythological, fictional and historical perspective. The research is based on descriptiveanalytical method. After examining the examples of the metamorphosis of magic women in ancient tales and explaining the story of the transformation of Azar Homayoun into a dragon in EskandarNāmeh, we study the possible reasons for the metamorphosis. The results show that Azar Homayoun is probably a fairy and her connection to water, fire and bodily desires support such a hypothesis. Another finding of the paper is that perhaps the legend of Azar Homayoun and Belinās (Apollonius of Tyana) refers to an antioccupation movement led by a braveheart woman in a fire temple as commad center.