دیالوگ یا جبروت متن؛ واکاوی برداشت جامی از باده‌سرایی ابن‌فارض

دیدگاه‌های مخاطب‌محور، رویکردهای جدیدی پیش‌ روی ما قرار داده است تا با استفاده از آن بتوانیم، ارتباط بهتری با متون ادبی به‌ویژه متون قدیمی برقرار کنیم. با توجه به تفاوت مقتضیات خواننده و یک متن قدیمی، ارتباط متن و خواننده، به کمال نمی‌رسد مگر آنکه از گذر تاریخ برداشت‌ها از یک متن، مقتضیات خاص متن را بازشناسی کنیم. هدف این پژوهش آن است که آیا فردیت می‌تواند تلقی افراد را از موضوع تحت تاثیر قرار دهد یا نه.این نوشتار با روش توصیفی تحلیلی نشان‌دهنده آن است که جامی از جهت عاطفه و شور که اساس باده‌سرایی ابن‌فارض است با او یک‌دله شده و از همین رو توانسته تصویر روحی و کلی شعر ابن‌فارض را احیاء کند. انسجام شعری ابن‌فارض یک نمود اساسی از ماتریس متن اوست و ما را از تصاویر جزئی مشترک با باده‌سرایی مادی به تصویر کلی از متن می‌رساند تا جایی که به جای تصویرِ لایعقلِ(مستانگی در لحظه) باده‌سراییِ مادی، به تصویر لن‌یعقل (مستانگی ابدی) می‌رسیم، و اگر در جزء به باده‌سرایی مادی نزدیک می‌شود نیک می‌داند که چگونه در سیاق و ساختار یک چیز دیگر باشد، اما جامی به دلیل پرداختن مفصل به هر بیت از انسجام سراسری، بازمانده و هر بیت برای او یک فصل جدا و یک شب شورانگیز است.

Dialogue or Power of TextJāmi’s Understanding of Ibn alFārid’s WinePoems (Khamriyyat)

Audiencecentric views provide new approaches to the study of literary texts, especially old ones. Horizon and circumstances of a contemporary reader are different from those of an old text author. A reader will be able to study an old text well when considering different interpretations of it. The main question of the present research is whether contextuality and individuality can influence one’s perception of a subject. Affection and emotion are two major elements of winepoems (khamriyyat) of Ibn alFārid. Abd arRahmān Jāmi has addressed these two issues in Ibn alFārid’s poetry and has revived his poetry. By using descriptiveanalytical method, the essay tries to examine Jāmi’s views on Ibn alFārid’s poetry. Coherence is a characteristic of Ibn alFārid’s poems. In his poems, we move from winedrinking to eternal intoxication. To understand the concept of wine, one must study all of his poems. But in Jāmi’s poetry, we cannot find this consistency, and every single bit of his poetry can be studied alone.