بررسی اثربخشی سبک مذاکره بر شدت تعارض اخلاقی پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1394

امروزه پرستاران نظام سلامت با تعارضات اخلاقی پیچیده­ای مواجه هستند. این امر شرایطی را مهیا می­کند که انجام کار صحیح می‌تواند با ارزش­ها و باورهای سایر ارائه­دهندگان مراقبت بهداشتی مغایرت داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی­­­­­­­­­­­­ اثربخشی سبک مذاکره بر شدت تعارض اخلاقی پرستاران شاغل در بخش مراقبت‌های ویژه‌ی بیمارستان­های منتخب دانشگاه علوم پزشکی گیلان بود.این مطالعه، یک پژوهش نیمه­تجربی تک گروهی نوع قبل و بعد بود. تعداد 45 پرستار بخش مراقبت‌های ویژه‌ی دانشگاه علوم پزشکی گیلان به صورت نمونه­گیری هدف­مند انتخاب شدند. از پرسشنامه­‌ی تعارض اخلاقی falco - pegueroles و همکاران، برای جمع‌آوری داده­ها استفاده شد. ابتدا پرسشنامه­ها توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. سپس برای پرستارانی که میانگین نمره‌ی متوسط و بالا کسب کردند، کارگاه آموزشی سبک مذاکره برگزار شد. 8 هفته پس از مداخله، مجدد پرسشنامه­ها میان شرکت‌کنندگان توزیع شد. نتایج با استفاده از نرم­افزار spss نسخه‌ی 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در این مطالعه از آزمون paired sample t-test و anova جهت مقایسه‌ی میانگین شدت تعارض اخلاقی نمونه‌ها قبل و بعد از مداخله استفاده شد. میانگین شدت تعارض اخلاقی قبل از تشکیل کارگاه برابر با 22/53 بود. میانگین کاهش شدت تعارض اخلاقی پرستاران پس از 8 هفته 66/17 بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنی­­دار بود (05/0 p<). نتایج نشان می‌دهد بعد از مداخله، تعارض اخلاقی کاهش داشته است.با توجه به نتایج می­توان اذعان کرد که مذاکره موجب کاهش شدت تعارض اخلاقی در بخش مراقبت‌های ویژه می­شود. لذا استفاده از مذاکره به‌عنوان راهبردی برای کاهش شدت تعارض اخلاقی در این بخش‌ها پیشنهاد می­شود.