برنامه‌های آموزش جنسی: ضرورت و ملاحظات اخلاقی

آموزش جنسی به معنای ارائه‌ی دانش و مهارت‌های لازم برای اخذ تصمیمات آگاهانه، مسوولانه و سالم در خصوص مسائل جنسی است. اهمیت برنامه‌های آموزش جنسی با توجه به‌دسترسی آسان به منابع اطلاعاتی که گاهی غلط هستند، تغییر در شکل زندگی و خطراتی مانند ایدز، خشونت‌های جنسی و بارداری‌های ناخواسته که نه تنها جوانان بلکه خانواده‌ها و جوامع را تهدید می‌کند بر کسی پوشیده نیست. اما بر سر نحوه‌ی ارائه و محتوای این آموزش‌ها همواره بحث‌های جدی وجود داشته است. یک نگرانی عمده در این مورد تاثیر این آموزش‌ها بر رفتارهای جنسی، سلامت افراد و جامعه و نیز ترویج فعالیت جنسی خارج از عرف در جامعه و به‌خصوص میان جوانان است اما شواهد علمی تایید می‌کنند که نبود اطلاعات مناسب با احتمال بیش‌تر شروع فعالیت‌های جنسی پیش از ازدواج و در سن کمتر و با شرکای جنسی بیش‌تر همراه بوده و بسیاری از این افراد در معرض خطراتی هم‌چون سوء استفاده جنسی، بارداری ناخواسته یا ابتلاء به بیماری‌های منتقله به روش جنسی هستند. اما سوال اساسی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که پرده‌پوشی در این موارد قادر به حفظ جامعه خواهد بود؟ اگر دانستن و اطلاعات مناسب به منظور حفظ سلامت جنسی را از جمله حقوق مرتبط با سلامت در افراد جامعه بدانیم، آیا از نظر اخلاقی مجاز هستیم افراد و به‌خصوص جوانان را از اطلاعات و توانایی‌هایی که برای سلامت حال و آینده‌ی آن‌ها ضروری است محروم کنیم؟ و بالاخره آیا عدم آموزش توسط مجاری قانونی و علمی به معنای عدم جست‌وجوی اطلاعات و کسب این اطلاعات از منابعی که هیچ کنترلی بر آن‌ها وجود ندارد است؟