عنوان، ماهیت، اطراف و تعهدات متقابل در قرارداد حمل جایگزین ساده

حمل جایگزین ساده به‌عنوان یک روش کمک‌باروری مدتی است در کشور ما مورد استفاده قرار می‌گیرد و مراکز درمان ناباروری چندی است هر یک به صلاحدید خود به‌نحوی این فرایند را هدایت و اجرا می‌کنند. قانون نیز به روال همیشگی‌اش در برابر توسعه‌ی شتاب‌آلود پزشکی، کم‌تحرک و کند می‌نماید. ناگزیر قرارداد باید خلا موجود را پر کند. نخستین پرسش‌ها در خصوص چند و چون قرارداد، پیرامون سه محور طرح می‌شود: این قرارداد چه نام دارد؟ این عقد را در کدام دسته و رسته می‌توان طبقه‌بندی کرد؟ چه کسانی در انعقاد این پیمان نقش دارند؟ پاسخ به این سه پرسش را که به ترتیب به‌عنوان ماهیت و طرف‌های قرارداد حمل جایگزین می‌پردازد، می‌توان در بخش نخست این مقاله دریافت.پس از آگاهی از عنوان مناسب، ماهیت و طرف‌های قرارداد حمل جایگزین، باید به بررسی اصلی‌ترین مفاد آن که همان تعهدات متقابل طرف‌های عقد است پرداخت. سر آن نیست تا اهمیت قانون در روابط اجتماعی خرد شمرده شود. اما بی‌حکمت نبوده که گفته اند قرارداد، قانون رابطه‌ی طرف‌های عقد است. این جایگاه هنگامی که در موضوعی با فقدان مقررات موضوعه مواجهیم بس رفیع و یگانه می‌شود. حمل جایگزین نیز از آن دسته موضوعات است. این نوشته قصد دارد در بخش دوم، با در نظر گرفتن ویژگی‌های فرایند حمل جایگزین و اوضاع و احوال خاص جامعه‌ی ایرانی و با استفاده از منابع و نمونه‌های خارجی، تصویری نسبتاً جامع از تعهدات متقابل حامل و والدین ژنتیک را که ضرورت دارد در قرارداد منعکس شود، به‌دست دهد.