ارزیابی باورها و اقدامات حمایتی- حفاظتی پرستاران از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1393

حمایت از بیمار یکی از عناصر ذاتی اخلاق حرفه‌ای در پرستاری است که به حفظ حقوق بیمار کمک می‌کند. در این راستا، تعداد زیادی از کدهای اخلاقی حرفه‌ی پرستاری به این نقش پرستاران اختصاص دارد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی میزان باورها و اقدامات حمایتی- حفاظتی پرستاران از بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1393 انجام شد. داده‌های این مطالعه‌ی توصیفی- مقطعی توسط پرسشنامه‌ی مشخصات فردسنجی و پرسشنامه‌ی حمایتی- حفاظتی hanks از 248 پرستار شاغل در شش بیمارستان واقع در استان خراسان جنوبی که به روش طبقه‌ای تصادفی شده انتخاب شده بودند، جمع‌آوری شد. پایایی پرسشنامه با محاسبه‌ی ضریب آلفای کرونباخ 74/0 محاسبه شد. داده‌های به‌دست آمده در نرم‌افزار spss ویرایش 16 با استفاده از آزمون‌های توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. اکثر پرستاران شرکت‌کننده در این مطالعه (6/80 درصد) دارای سطح حمایت متوسط با میانگین نمره‌ی کلی 65/13±39/137 بودند. هم‌چنین، بعضی از مولفه‌های حمایت با متغیرهای سابقه‌ی شرکت در برنامه‌های آموزش اخلاق به‌عنوان فراگیر، سن، سابقه‌ی ‌کاری، بخش محل خدمت و وضعیت استخدامی ارتباط آماری معنی‌داری داشتند (05/0>p). به‌عبارتی، میانگین نمره‌ی کلی حمایت پرستار از بیمار و برخی از مولفه‌های آن در پرستاران دارای سابقه‌ی شرکت در برنامه‌های آموزش اخلاق به‌طور معنی‌داری بیش‌تر از پرستارانی بود که این سری از برنامه‌ها را نگذرانده بودند. هم‌چنین، حمایت از بیماران در پرستاران دارای سن و سابقه‌ی ‌کاری بالا، شاغل در بخش‌ اورژانس و دارای استخدام رسمی بیش‌تر بود. بر اساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که حمایت پرستاران از بیماران نسبتاً مناسب است. با این حال، برای ارتقاء آن نیاز به اتخاذ راهکارهای مناسب است. در این راستا، شرکت پرستاران در دوره‌های آموزش اخلاق می‌تواند منجر به افزایش حمایت از بیمار شود. از سویی، تلاش مدیران جهت تبدیل وضعیت استخدامی پرستاران به استخدام رسمی و ایجاد امنیت شغلی احتمالاً خواهد توانست باورها و اقدامات حمایتی- حفاظتی آنان از بیماران را ارتقا دهد.