سطح هوش اخلاقی اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد

هوش اخلاقی عبارت است از توانایی تشخیص درست از غلط، انتخاب درست و در نهایت رفتار مبتنی بر اخلاق. هدف پژوهش حاضر تعیین و مقایسه‌ی سطح هوش اخلاقی اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بود.پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی- تحلیلی است که به‌صورت مقطعی در سال‌های 90-1389 انجام شده است. جامعه‌ی پژوهش شامل اعضای هیات علمی و کارکنان دانشکده‌های بهداشت و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بود که تعداد 100 نفر از آن‌ها به روش تصادفی طبقه‌بندی شده، نمونه‌گیری و وارد پژوهش شدند. داده‌های مورد نیاز توسط پرسشنامه‌ی معتبر lennick و kiel جمع‌آوری و با به‌کارگیری نرم‌افزار spss نسخه‌ی 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس یافته‌های پژوهش اعضای هیات علمی و کارکنان در 3 مولفه‌ی درستکاری، بخشش و مسوولیت‌پذیری دارای وضعیت خیلی خوب بودند. در مولفه‌ی دلسوزی نیز اعضای هیات علمی و کارکنان، به‌ترتیب دارای وضعیت خیلی خوب و خوب بودند. متغیر سن رابطه‌ی معنی‌دار آماری با سطح هوش اخلاقی داشت (p=0.04)، به‌طوری که با افزایش سن، میانگین امتیاز هوش اخلاقی افراد کم‌تر از 50 سال افزایش یافته و در افراد بالای 50 سال مجدداً کاهش یافته است. سایر متغیرهای دموگرافیک (جنس، مدرک تحصیلی، سمت، سابقه‌ی کار، سابقه مدیریت و دو شغله بودن) نیز رابطه‌ی معنی‌داری با سطح هوش اخلاقی نداشتند.سطح مطلوب هوش اخلاقی اعضای هیات علمی و کارکنان می‌تواند منجر به ایفای موثر نقش دانشگاه در توسعه‌ی اخلاقی دانشجویان گردد. در عین حال می‌توان از طریق رهیافت‌هایی نظیر تشویق رفتار مبتنی بر اخلاق، وضعیت موجود را ارتقا داد.