نگرش دانشجویان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی تبریز و کردستان در مورد دستور عدم احیا

دستور عدم احیا یکی از چالش های مهم در مراقبت های انتهایی است. نگرش پرسنل درمانی به دستور عدم احیا می تواند در قانونی شدن این رویه نقش مهمی داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی نگرش دانشجویان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی تبریز و کردستان در رابطه با دستور عدم احیا بود. 186 دانشجوی سال سوم و چهارم پرستاری در دانشکده های پرستاری و مامایی تبریز و کردستان در این مطالعه شرکت کردند. جمع آوری داده ها با پرسشنامه‌ی نگرش به دستور عدم احیا انجام شد که شامل 25 گویه است. نتایج این مطالعه نشان داد که در بیش‌تر گویه ها دانشجویان نگرش منفی به دستور عدم احیا داشتند؛ سو برداشت های زیادی در مورد روش انجام این رویه داشتند و متمایل به کسب اطلاعات بیش‌تر در مورد جنبه های مختلف این رویه بودند. هم‌چنین، مشخص شد که دانشجویان در مورد اتانازی غیرفعال نیز نگرش منفی داشتند و اعتقاد داشتند که مسایل فرهنگی و مذهبی در دیدگاه آنان نسبت به دستور عدم احیا تاثیرگذار است. اگرچه نگرش دانشجویان پرستاری دو دانشگاه که دارای زمینه‌ی فرهنگی و مذهبی متفاوتی بودند در مورد تک تک گویه های پرسشنامه تفاوت معنی دار آماری نشان نداد (05/0p > ).با توجه به کمبود آگاهی دانشجویان در مورد دستور عدم احیا پیشنهاد می شود در مورد جنبه های مختلف این دستور آموزش های لازم به آنان ارایه شود. با توجه به کمبود متون پژوهشی و محدودیت های این مطالعه انجام مطالعات بیش‌تری در این زمینه توصیه می‌شود.