تناقضات اخلاقی و نگاه واقع بینانه‌ی حوزه‌ی سلامت در خصوص رازداری

رازداری به‌عنوان یکی از ضروریات حرفه‌ی پزشکی و مطرح در بین بیماران و پزشکان است که در کدهای اخلاقی، تاکید فراوانی بر آن شده است. مقاله‌ی حاضر، گزارشی موردی بر اساس یک نمونه ی واقعی در گراند راند اخلاق پزشکی مرکز طبی کودکان است که با نگاهی دقیق به بررسی حد و مرزها و چالش های رازداری و افشای راز در حوزه ی پزشکی می پردازد.در این گزارش نوزادی با علایم سندرم محرومیت از مواد معرفی می شود که پس از معاینات پزشکی معمول، تیم درمان متوجه اعتیاد مادر و پنهان کردن آن از همسر و خانواده شده و جهت تسریع در درمان موضوع را با مادر در میان می گذارند. انکار مادر از سویی، و نیاز تیم درمان به اطلاعات جامع و دقیق از سوی دیگر، چالشی را در حفظ یا افشای راز برای تیم پزشکی به‌وجود می-آورد.در این‌جا تیم درمان برای کمک به درمان نوزاد، خود را موظف به کسب اطلاعات دقیق تر، جلب اعتماد و همکاری و در نهایت در میان گذاشتن راز مادر با همسر وی می بیند. اگرچه حفظ اسرار بیماران توسط پزشکان و کارکنان بهداشتی درمانی واجب است، ولی امری مطلق نیست و لازم است تا بر اساس دلایل عقلی و شرعی و به‌صورت موردی، تصمیمی را که مصلحت قوی تری دارد و کم‌ترین ضرر را متوجه بیمار و خانواده ی وی می‌کند اتخاذ کرد و حتی پس از درمان هم به آن پایبند بود.