مروری بر تاریخچه و برخی مشکلات جامعه شناختی تلقیح واکسن آبله در ایران

ضرورت مبارزه با بیماری آبله و درمان آن، همواره یکی از دغدغه‌های اصلی پزشکان و در برخی از موارد، حکومت‌ها، در هر زمان بوده است. اختصاص یافتن قسمتی از متون پزشکی قدیمی به شرح و تفسیر این بیماری و نقل قول‌های متعدد تاریخی از میزان کشتار این بیماری در بین جوامع انسانی، به نوعی موید این ادعا می‌باشد.در کشور ایران هم این بیماری از دیرباز شناخته شده بود و وجود یک رساله‌ی مجزا از رازی، در مورد آن، نشانگر این واقعیت است که پزشکان ایرانی هم به‌نحو بارزی با این بیماری و عوارض آن مواجه بوده‌اند. توجه به علت‌یابی، درمان و پیشگیری از این بیماری در حدی بود که شاید به جرات بتوان گفت طب نوین در ایران با ابداع روش‌های پیشگیری بیماری آبله و اقدامات عباس میرزا شروع گشت و توسط میرزا تقی خان امیرکبیر دنبال شد.در این نوشتار ابتدا سعی گشته تا با مراجعه به کتب تاریخی و منابع مکتوب، تا حد ممکن به بیان تاریخچه‌ی این بیماری و تلاش‌های انجام گرفته و مشکلات موجود بر سر راه تلقیح واکسن آن بپردازیم و پس از آن با مراجعه به اسناد و منابع موجود، سعی نماییم تا دلایل جامعه‌شناختی این‌گونه مشکلات را بررسی نماییم.