ویژگی‌های اخلاقی و شخصیتی مدیران بیمارستانی در ارتباطات میان‌فردی سازمانی: یک مطالعه‌ی کیفی

ارتباطات میان‌فردی مدیران بخش مهمی از توانایی و عاملی کلیدی در اثربخشی عملکرد به‌شمار می‌رود و بر کیفیت سطح خدمات و سلامت جامعه تاثیرگذار است. در زمینه‌ی مهارت ارتباطی مدیران حوزه‌ی سلامتی با رویکرد توجه به درک آنان مطالعات کم‌تری انجام شده است. این مطالعه با هدف تبیین درک مدیران بیمارستانی از ویژگی‌های اخلاقی و شخصیتی سازگار با شایستگی ارتباطی انجام شد. این مطالعه با رویکرد کیفی و با روش آنالیز محتوا به شیوه‌ی استقرایی انجام شد. نمونه‌گیری به‌صورت مبتنی بر هدف شروع و تا اشباع داده‌ها ادامه ‌یافت. از مصاحبه و مشاهده‌ی بدون‌‌ساختار، به منظور گردآوری داده‌ها استفاده شد و تمامی مصاحبه‌ها ضبط و دست‌نویس شدند. با استفاده از روش تحلیل محتوا و به‌صورت مقایسه‌ای مداوم، داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مشارکت‌کنندگان در مطالعه 23 نفر از مدیران بیمارستانی شهر تهران (14 نفر زن، 9 نفر مرد، محدوه‌ی سنی بین 35 الی 53 سال، 5 تا 23 سال سابقه‌ی کاری شامل: مدیر داخلی 7 نفر، مترون4 نفر، سوپروایزر 5 نفر، و سرپرستار7 نفر ) بودند. در فرآیند آنالیز محتوا به شیوه‌ی استقرایی، شش درونمایه، در ابعاد اخلاقی (نوع‌دوستی و انسان‌گرایی - راستی و درستی- اعتمادگرایی) و شخصیتی (پشتکار و مسوولیت‌پذیری- قاطعیت - پویایی و کمال طلبی)، به‌عنوان درونمایه‌های اصلی از داده‌های پژوهش انتزاع شد. آن‌ها دارای معانی و ماهیت ویژه‌ای هستند که مدیران در فعالیت‌های خود در ارتباط با کارکنان بیمارستان تجربه کرده‌اند. آن‌ها هم‌چنین با توجه به آموزه‌های دینی و فرهنگ جامعه‌ی مورد مطالعه بیان شده‌اند و هر کدام دارای طبقات متعددی نیز هستند. مطالعه‌ی حاضرنشان داد شش درونمایه‌ی حاصل از ادراک و تجربه‌ی مدیران بیمارستانی در ابعاد اخلاقی و شخصیتی در بهبود ارتباطات میان‌فردی مدیران حایز اهمیت است و می‌تواند به برنامه‌ریزان حوزه‌ی سلامت کمک کند تا با توجه به دو معیار مهم و اثرگذار ارزش‌ها و فرهنگ اسلامی - ایرانی جامعه، شرایط را برای ایجاد بستر لازم در سازگار شدن مدیران با این ویژگی‌ها فراهم نمایند.