باروری پس از مرگ: بررسی اخلاقی و حقوقی

باروری پس از مرگ همگام با رواج و گسترش روش های مصنوعی باروری به میان آمده است. در این روش افراد نسبت به انجماد گامت یا جنین خود برای باروری پس از مرگ اقدام می‌کنند. این روش موجد پرسش های اخلاقی و حقوقی متعدد است. در این راستا، آن‌چه اهمیت دارد حفظ کرامت ذاتی انسان و رعایت حقوق و منافع کودک است. بر این مبنا، در اخلاق، موضوع خودآیینی، رضایت و منافع کودک را همراه با آرا موافق و مخالف مطرح کرده و استدلال نموده ایم که هرگونه اقدام نسبت به گامت، پس از فوت، باید با ملاحظه‌ی خودآیینی متوفی و رضایت صریح یا ضمنی وی به استفاده از گامت پس از فوت محقق گردد. در ادامه‌ی مباحث، به وجوه حقوقی پرداخته-ایم: مالکیت فرد بر گامت، نَسب کودک متولد به این روش و اِرث این نوع کودکان. به‌نظر می رسد سلطه‌ی غیرمالی بر اجزا، بافت ها و سلول های بدن، نسب اعتباری و توارث مشروط از جمله پاسخ های قابل دفاع در این ارتباط باشند. بی گمان، نظام حقوقی نمی تواند بدون توجه به پیشرفت و نوآوری -های صورت گرفته در عرصه‌ی درمان ناباروری و دور از اقتضایات زمانه به این پرسش ها پاسخ گوید. لازمه‌ی چنین امری اتخاذ رویکردهای نوین، بر مبنای اصول موجه اخلاقی و حقوقی است. افزون بر این، ما را به کاستی ها و نواقص موجود در نظام حقوقی رهنمون خواهد شد.