بررسی ارتباط استدلال اخلاقی و تعلق‌پذیری بالینی و عوامل موثر بر آن‌ها در پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه

بخش مراقبت‌های ویژه، محیطی چالش‌برانگیز و پرفشار است که پرستاران روزانه در آن با تصمیمات اخلاقی دشواری مواجه می‌شوند؛ لذا، این تحقیق با هدف تعیین هم‌بستگی استدلال اخلاقی و تعلق‌پذیری بالینی در پرستاران بخش‌های ویژه‌ی ایران انجام شد. مطالعه‌ی حاضر، از نوع مقطعی، توصیفی‌تحلیلی بود و بر روی 126 پرستار شاغل در بخش‌ مراقبت‌های ویژه‌ی بزرگ‌سالان بیمارستان‌های شهر یاسوج در سال 1402 انجام شد. در این مطالعه از روش تمام‌شماری استفاده شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های تعلق‌پذیری بالینی و استدلال اخلاقی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‎ها از آزمون‌های تی مستقل، آنووا، رگرسیون و ضریب هم‌بستگی پیرسون بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با نرم‌افزار spss نسخه‌ی 26 صورت گرفت. بر اساس نتایج این مطالعه، میانگین و انحراف معیار نمره‌ی کل تعلق‌پذیری بالینی و استدلال اخلاقی پرستپاران، به‌ترتیب 13.75 ± 109.68 و 5.50 ± 36.07 بود. این نتایج نشان‌دهنده‌ی سطح خوب تعلق‌پذیری بالینی و استدلال اخلاقی متوسط است؛ همچنین، بین محل خدمت و تعلق‌پذیری بالینی رابطه‌ی معنی‌دار آماری مشاهده شد (0.02 =p)؛ اما بین تعلق‌پذیری بالینی و استدلال اخلاقی رابطه‌ی معنادار آماری مشاهده نشد (0.05

association of moral reasoning with clinical belongingness and their influential factors among icu nurses

the intensive care unit (icu) is a challenging and stressful environment where nurses encounter difficult ethical decisions daily. therefore, this study aimed to determine the correlation between moral reasoning and clinical belongingness among iranian icu nurses. this cross-sectional, descriptive-analytical study was conducted on 126 nurses working in the adult icus of hospitals in yasuj, iran in 2023 using census sampling. questionnaires measuring clinical belongingness and moral reasoning were used to collect data. data were analyzed using independent samples t-test, anova, regression, and pearson’s correlation coefficient via spss-26 software. the findings revealed that the mean scores for clinical belongingness and moral reasoning among the nurses were 109.68 ± 13.75 and 36.07± 5.50, respectively, indicating good clinical belongingness and moderate moral reasoning. moreover, a statistically significant relationship was identified between the place of service and clinical belongingness (p = 0.02), while no significant relationship was found between clinical belongingness and moral reasoning (p>0.05). although no significant relationship was established between clinical belongingness and moral reasoning, certain demographic characteristics showed a significant predictive relationship with nurses’ clinical belongingness. accordingly,  it is recommended that nursing officials and managers utilize these findings to improve moral reasoning and the sense of belonging to the clinical environment among nurses.