طراحی مدل ساختاری فریب‌کاری تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی، بر اساس فراشناخت اخلاقی، هویت اخلاقی و خودکارآمدی اخلاقی

شیوع فریب‌کاری تحصیلی در مراکز و موسسات آموزشی، به ناکارآمدی و ناتوانی فارغ‌التحصیلان منجر می‌شود؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل ساختاری فریب‌کاری تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی، بر اساس فراشناخت اخلاقی، هویت اخلاقی و خودکارآمدی اخلاقی انجام گرفت. روش پژوهش، همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. تعداد 350 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1401، جامعه‌ی آماری تحقیق را تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، برای مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌های استاندارد فریب‌کاری تحصیلی (پارکز-لدوک، گوای و مولیگان، 2022)، فراشناخت اخلاقی (مک ماهون و گود، 2016)، هویت اخلاقی (بلک و رینولدز، 2016) و خودکارآمدی اخلاقی (هانا و آوولیو، 2010) به کار گرفته شدند. در تحلیل داده‌ها، از ضریب همبستگی پیرسون، بوت استراپ و سوبل، در بستر نرم‌افزارهای آماری spss و amos نسخه‌ی 24 استفاده شد. نتایج نشان داد، اثر مستقیم خودکارآمدی اخلاقی (0.34-)، هویت اخلاقی (0.25-) و فراشناخت اخلاقی (0.29-) در برآورد فریب‌کاری تحصیلی دانشجویان معنی‌دار است. اثر غیرمستقیم هویت اخلاقی (1.97- =t-value) و فراشناخت اخلاقی (2.06- =t-value) با میانجی‌گری نقش واسطه‌ای خودکارآمدی اخلاقی بر فریب‌کاری تحصیلی دانشجویان معنی‌دار بود. با توجه به اثر واسطه‌ای خودکارآمدی اخلاقی در مدل فریب‌کاری تحصیلی، به نظر می‌رسد خودکارآمدی اخلاقی در افزایش اثرات فراشناخت اخلاقی و هویت اخلاقی در کاهش میزان فریب‌کاری تحصیلی موثر است.

designing a structural model for academic cheating in medical students based on moral metacognition, moral identity, and moral potency

the prevalence of academic cheating in educational centers and institutions leads to inefficiency and incapacity of graduates. accordingly, the current study aimed to design a structural model for academic cheating in medical students based on moral metacognition, moral identity, and moral potency. this correlational study was done using structural equation modeling. the statistical population of the study included the students of tabriz university of medical sciences in 2022, and 350 students were selected for the study using simple random sampling method. data were collected through the academic cheating scale (acs) (parks-leduc, guay and mulligan, 2022), moral metacognition scale (mcmahon and good, 2016), moral identity questionnaire (miq) (black & reynolds, 2016), and moral potency questionnaire (hannah and avolio, 2010). data were analyzed using bootstrap, sobel, and pearson’s correlation coefficient tests via spss and amos, version 24. the results indicated that the direct effect of moral potency (-0.34), moral identity (-0.25), and moral metacognition (-0.29) was significant on estimating academic cheating in students. the indirect effect of moral identity (-1.97) and moral metacognition (-2.06) with the mediating role of moral potency on students’ academic cheating was significant. considering the mediating effect of moral potency in the academic cheating model, it seems that moral potency plays a role in increasing the effects of moral metacognition and moral identity on reducing academic cheating.