رنج بیماری و حکم قتل ترحم‌آمیز

شاید مناسب‌ترین ترجمه‌ی ارائه‌شده از اتانازی »قتل ترحم‌آمیز « یا »قتل دلسوزانه « باشد. قتل ترحم‌آمیز با توجه به وجود عناصر محقق جرم، مباشرت در قتل عمد است و رضایت بیمار، تاثیری در ماهیت عمل مجرمانه و مسئولیت کیفری سلب‌کننده‌ی حیات ندارد. یکی ازمسائل مرتبط با قتل ترحم‌آمیز، بررسی حکم ترک فعل از سوی کسی است که تعهد و وظیفه‌ی مراقبت از شخص و نجات او را دارد که با نوع ایجابی قتل ترحم‌آمیز مرتبط است و میان صورت‌ها و شرایط مختلف آن باید تفاوت قائل شد. اطلاق ادله‌ی اولیه‌ی احکام، دلالت بر آن دارد که تکالیف اعم از حرجی و غیرحرجی لازم الاتیان است؛ اما با توجه به قواعد ناظر به نفی عسر و حرج، التزام به همین احکام در موارد و مصادیق حرجی فی‌الجمله منتفی است. مفاد این قواعد شامل تکالیف الزامی در جهت ترک نیز می‌شود. بااین‌حال، به عقیده‌ی فقها، توسعه‌ی کلی ندارد. قتل ترحم‌آمیز با بعضی از فروع فقهی که تحت شرایطی بر جواز خودکشی دلالت دارند تنظیر گردیده و قاعده‌ی تسلیط و احسان را گمان برده‌اند به ضمّ قواعد نفی عسر و حرج، به اثبات فرضیه‌ی جواز این نوع قتل کمک می‌کنند، حال آنکه چنین نیست. در نسبت‌سنجی قواعد عسر و حرج با قاعده‌ی لاضرر و این دو با ادله‌ی حرمت، قتل عمد اثبات می‌گردد که قواعد مذکور، توان حکومت بر ادله‌ی اولیه‌ی حرمت سلب نفس محترمه را ندارند؛ بنابراین قتل ترحم‌آمیز به‌هیچ‌وجه مورد ترخیص نیست.

Suffering from Illness and Euthanasia sentence

Perhaps, the most appropriate translation proposed for euthanasia is the painless and piteous killing. According to the existence of effective components in committing a crime, it is considered as complicity in murder and the consent of victim does not affect the nature of criminal act and the criminal liability of person depriving the life. One of issues related to this killing which is disagreed is the edict that person who is obliged to save life related to passive type of euthanasia does not perform this killing and there must be difference among its different types and conditions. The primary reasoning of the edicts indicate that duties whether difficulty or not must be done but, according to the rule of negation of difficulty and hardship, obligation to these edicts in cases of hardship is cancelled. The articles of this rule include obligatory duties to disuse. However, from the view of jurists, it is not general that euthanasia corresponds to some juridical subprinciples indicating the permission of suicide in some conditions, although this is criticized and rejected. Two rules of hardship and beneficence are those believed to help prove the hypothesis by attaching to the rule of negation of hardship and difficulty. But, it is clear that it is not so. In feasibility study of this rule with the rule of no harm, they are proved by the murder illegality and the mentioned rules cannot govern the primary reasoning of depriving the life Therefore, euthanasia is not allowed at all.