بررسی ارتباط سلامت معنوی با رضایت شغلی پرستاران در مرکز آموزشی‌درمانی شهدای تبریز

یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر رفتار سازمانی، رضایت شغلی پرستاران است. سلامت معنوی پرستاران از عوامل جدایی ناپذیری است که بر ارتقای رضایت شغلی آن ها تاثیر می گذارد. هدف از این پزوهش بررسی ارتباط سلامت معنوی و رضایت شغلی پرستاران بوده است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و جامعه ی آماری آن را همه ی پرستاران بیمارستان شهدای تبریز تشکیل دادند. در پژوهش حاضر 155 نفر به شیوه ی تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل دو پرسش نامه ی سلامت معنوی پولتزین و الیسون و پرسش نامه ی رضایت شغلی میته سوتا بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تی مستقل، پیرسون، اسپیرمن، anova و آزمون تعقیبی توکی) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین سلامت معنوی پرستاران و رضایت شغلی آن ها ارتباط مستقیم و معنی داری وجود داشت (0.05>p). همچنین میانگین نمره ی سلامت معنوی پرستاران (13.64) 89.85 و میانگین نمره ی رضایت شغلی آنان (12.63 ) 61.89 بود که هر دو به طور معنی داری از سطح متوسط بالاتر بودند (0.05>p). بین نوع استخدام، سن و جنسیت با رضایت شغلی رابطه ای معنی دار وجود داشت (0.05>p). بر اساس یافته های پژوهش به مسئولان ذی ربط پیشنهاد می شود برای افزایش رضایت شغلی پرستاران، به مقوله ی سلامت معنوی و راهکارهای ارتقای آن توجهی ویژه داشته باشند؛ زیرا افزایش سلامت معنوی موجب افزایش رضایت شغلی پرستاران و در نهایت ارائه ی بهتر خدمات مراقبتی به بیماران خواهد شد.