بررسی هوش اخلاقی در دانشجویان سال اول و ششم دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

هوش اخلاقی، به عنوان یکی از ابعاد هوش می تواند چارچوبی برای عملکرد صحیح انسان ها فراهم آورد و این عملکرد در محیط های بالینی از جمله دندان پزشکی می تواند بسیار مهم و ضروری باشد؛ لذا مطالعه ی حاضر به بررسی هوش اخلاقی در دانشجویان سال اول و ششم دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می پردازد. مطالعه ی توصیفی حاضر، در سال 1397 به صورت مقطعی بر روی 106 نفر از دانشجویان سال اول و ششم دندان پزشکی انجام پذیرفته است. افراد بررسی شده به صورت سرشماری انتخاب و اطلاعات بر اساس پرسش نامه ی هوش اخلاقی لنیک و کیل جمع آوری شدند. بررسی داده ها با استفاده از نرم افزار spss 22 و تست های آماری توصیفی و تحلیلی صورت گرفت. میانگین هوش اخلاقی در دانشجویان دندان پزشکی سال اول و ششم مشابه بود و تفاوت آماری نداشت (p-value= 0/64). در بررسی نتایج دانشجویان سال اول، فقط بین هوش اخلاقی و تحصیلات مادر (p-value= 0/026) و سطح وضعیت اقتصادی خانواده ی آنان (p-value= 0/009)ارتباط غیرمستقیم یافت شد؛ اما در دانشجویان سال ششم، تنها ارتباط بین هوش اخلاقی و سطح وضعیت اقتصادی خانواده به صورت مستقیم بود (p-value= 0/015) . یافته های پژوهش نشان می دهد هوش اخلاقی دانشجویان دندان پزشکی، حین تحصیل تغییرات معناداری نداشته که این نتیجه بیانگر عدم تاثیرگذاری سیستم آموزشی، بر هوش اخلاقی دانشجویان دندان پزشکی، در حین تحصیل است.