رویکردی انتقادی به نابرابر دیه ی جراحت نافذه ی زنان با مردان (موضوع ماده ی 713 قانون مجازات اسلامی): مبانی و ضرورت تساوی

جراحت نافذه از جمله جراحاتی است که قانونگذار در کتاب چهارم قانون مجازات اسلامی، تحت عنوان دیات طی ماده ی 713 بدان اشاره کرده و مقرر داشته است: »نافذه جراحتی است که با فرورفتن وسیله ای مانند نیزه یا گلوله در دست یا پا ایجاد می شود، دیه ی آن در مرد یک دهم دیه ی کامل است و در زن ارش ثابت می شود. «نکته ی شایسته ی توجه آن است که مقنن، ضمانِ جراحت نافذه ی مرد را دیه ی مقدَر به میزان یک دهم دیه ی کامل قرار داده است، درحالی که ضمان را در جراحت نافذه ی زنان، ارش می داند. مبانی ماده ی مذکور متخذ از دیدگاه گروهی از فقهاست؛ اما با مداقه در منابع فقهی دریافت می شود که گروه دیگری از فقها دیه ی جراحت نافذه را در مردان و زنان برابر دانسته و هر دو را مشمول دیه ی مقدر می دانند. پژوهش حاضر براساس روش توصیفی تحلیلی پس از طرح دیدگاه های مختلف فقهی، به ارزیابی ادله ی مزبور می پردازد؛ سپس با اثبات نقص ادله ی دیدگاهی که قائل به ثبوت ارش در جراحت نافذه برای زنان است، نشان می دهد که تاکید حقوق اسلامی بر آن است که دیه ی جراحت نافذه در مرد و زن، مساوی بوده و به میزان یک دهم دیه ی کامل است.