تاثیر تمرین هوازی بر بیان پروتئین های spred-1،raf1 و vegf بافت قلب در موشهای صحرایی

مقدمه و هدف: دیابت یکی از بیماری های متابولیکی است که با دیسفانکشن و آسیب عروقی همراه است. تمرینات ورزشی در بیماران دیابتی باعث بهبود رگ زایی می شود که به روند درمان این بیماران کمک می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تمرین هوازی بر بیان پروتئین spred1، raf1 و vegf بافت قلبی موش های صحرایی دیابتی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، 50 موش صحرایی به صورت رندمایز به چهار گروه دو گروه تمرین هوازی دیابتی و سالم (به مدت 8 هفته و 6 جلسه در هفته) و دو گروه کنترل دیابتی و سالم تقسیم شدند. 48 ساعت پس از اتمام دوره تمرینی عضله قلبی آن ها تحت شرایط استریل جدا شد. بیان پروتئین vegf، spred1 و raf1 با روش الایزا سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری p<0.05 و نرم افزار spss نسخه 16 استفاده شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد دیابت موجب کاهش معنی دار میزان بیان پروتئین vegf (p<0.05) و raf1 (p<0.05) و افزایش معنی دار پروتئین spred1 (p<0.05) می شود. هم چنین، نشان داده شد هشت هفته تمرین هوازی باعث افزایش معنی دار بیان پروتئین vegf (p<0.05) و raf1 (p<0.05) و کاهش معنی دار پروتئین spred1 (p<0.05) می شود. نتیجه گیری: تمرین هوازی توانست سبب افزایش بیان پروتئین vegf و raf1 و کاهش spred1 در سلول های قلبی شده و به این ترتیب اثرات دیابت بر بیان این پروتئین ها در قلب را بهبود بخشید.