ارزیابی اثرات عصاره اتانولی گیاه سورانه (allium saralicum r.m. fritsch) بر هپاتوپاتی دیابتی در موش‌های سوری نر

مقدمه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی قدیمی ترین روش برای درمان انواع بیماری ها است. گیاهان بسیاری جهت درمان افراد دیابتی توصیه شده اند. در مطالعه حاضر، اثرات حفاظت کبدی و ضد دیابتی عصاره اتانولی گیاه سورانه در موش سوری دیابتی نر ارزیابی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 35 موش سوری نر بالغ استفاده شد. دیابت با دوز mg/kg 60 استرپتوزوتوسین به صورت داخل صفاقی در 28 موش القاء شد و موش ها به 4 گروه 7 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل مثبت (دیابتی درمان نشده) نرمال سالین و گروه های تیمار به ترتیب mg/kg 5/0 گلی بنکلامید و mg/kg 200 و 400 عصاره اتانولی گیاه سورانه را به مدت 15 روز خوراکی دریافت کردند. یک گروه نیز به عنوان کنترل منفی (غیردیابتی) در نظر گرفته شد. در روز پایانی، سطوح سرمی گلوکز خون و آنزیم های کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز اندازه گیری شد. پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی، حجم تام کبد، سینوزوئیدها، هپاتوسیت ها، سیاهرگ مرکزی، سیاهرگ باب، انشعابات سرخرگ کبدی و مجاری صفراوی در گروه ها تخمین زده شد. نتایج: سطوح افزایش یافته گلوکز خون و آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز در گروه های تیمار شده با عصاره اتانولی گیاه سورانه نسبت به گروه دیابتی تیمار نشده کاهش معنی داری داشت (05/0> p). حجم تام کبد، سیاهرگ مرکزی، سیاهرگ باب و سرخرگ کبدی پس از درمان با عصاره گیاه سورانه به طور معنادار نسبت به گروه کنترل منفی افزایش داشت (05/0>p). نتیجه گیری: عصاره اتانولی گیاه سورانه احتمالاً می تواند سطح قند خون و آنزیم های کبدی را تنظیم نموده اما نمی تواند از تخریب بافت کبد در موش های سوری دیابتی شده با استرپتوزوتوسین پیشگیری نماید.