برآورد میانه‌دُز موثر و ماکزیمم‌دُز موثر داروی آدرنالین بر میزان انقباض آئورت سینه‌ای موش‌های دیابتی مواجهه‌یافته با دانۀ پسیلیوم

مقدمه و هدف: هدف اصلی توسعۀ دارو، یافتن دُز یا دامنۀ دُز دارویی است که موثر و ایمن باشد. یکی از اهداف مهم در مطالعات دارویی برآورد دُزهای هدف می باشد که برای این مهم معمولاً از طرح موازی استفاده می شود. هدف از این مطالعه تعیین میانه دُز و حداکثر اثر داروی آدرنالین بر میزان انقباض آئورت سینه ای موش های دیابتی که به آن ها دانۀ اسفرزه داده شده بود، است.مواد و روش ها: تحقیق حاضر یک مطالعۀ تجربی با پنج دُز مختلف داروی آدرنالین بر روی چهل موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار، در محدودۀ وزنی 8/9±302 گرم و در محدودۀ سنی 12تا14 ماه می باشد. در این مطالعه، چهار مدل دُز پاسخ (خطی، ایماکس، درجه دو و ایماکس سیگموئید) برای برازش به داده ها در نظر گرفته شد. درنهایت برای انتخاب مدل از معیار آکائیک استفاده شد و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار r انجام شد.نتایج: با استفاده از معیار آکائیک (aic) مدل ایماکس بهترین مدل شناخته شد و براساس آن میانه دُز موثر 8ـ^10*6/6 مولار برآورد شد و حداکثر اثر با استفاده از این مدل 38/1 گرم در واحد سطح برآورد شد.نتیجه گیری: نیمی از ماکزیمم اثر میزان انقباض آئورت سینه ای موش های دیابتی که به آن ها دانۀ اسفرزه داده شده، در دُز8ـ^10*6/6 مولار از داروی آدرنالین رخ می دهد و باتوجه به مقدار حداکثر اثر یعنی 38/1 گرم در واحد سطح، می توان نتیجه گرفت که از این نقطه به بعد هرچه میزان دُز را زیادتر کنیم، در میزان انقباض تغییری مشاهده نمی کنیم.