کیفیت زندگی در بیماران پیوندی کلیه مازندران در سال 1392

مقدمه و هدف: پیوند کلیه کارآمدترین راه حل برای بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مرحلۀ آخر و هدف از درمان بیماران نارسایی کلیه نه تنها حفظ زندگی بلکه بهبود کیفیت زندگی بیماران است. مطالعۀ حاضر، به بررسی کیفیت زندگی بیماران پیوندی و عوامل موثر بر آن پرداخته است. مواد و روش ها: این مطالعۀ مقطعی بر روی 188 بیمار پیوندشدۀ بیمارستان شهیدبهشتی بابل، در سال 1392 به روش سرشماری انجام پذیرفت. برای جمع آوری داده ها ازپرسش نامۀ سلامت عمومیsf36 ، ferrans and powers، ghq28 و آخرین آزمایش بیمار و پرسش نامۀ اطلاعات جمعیت شناختی استفاده شد. سپس آزمون های ttest،chi square و رگرسیون لجستیک در نرم افزارspss v18 موردتجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین نمرۀ کیفیت زندگی برای مردان 7/3 ±4/23 و برای زنان 4 ±23 به دست آمد. میانگین نمرۀ عملکرد اجتماعی، درد جسمانی و حیطه فیزیکی با نوع دیالیز (همودیالیز،صفاقی،عدم دیالیز) تفاوت معنادار داشت (p<0.05) همچنین، میانگین نمرۀ کیفیت زندگی، سلامت -عملکرد و حیطۀ روحی روانی با سطح اوره رابطۀ معناداری داشتند (p<0.05). در خصوص سلامت روان، حیطۀ افسردگی با جنس (مرد، زن،2 ±4/1، 4 ±5/2،005/0p=)، نمرۀ حیطۀ جسمانی با منبع درآمد (عدم درآمد، شاغل، 2 ±2/3، 3 ±4/4،01/0p=) نمرۀ حیطۀ اضطراب با منبع درآمد (عدم درآمد، شاغل، 3 ±9 /3، 4 ±9 /4،02/0p=) و حیطۀ افسردگی با منبع درآمد (عدم درآمد، شاغل،2 ±5/1، 4 ±2/2،005/0p=)، میانگین نمرۀ کل سلامت روان با منبع درآمد (بیکار، شاغل 9 ±15،12 ±008،18/0p=) رابطۀ معناداری نشان داد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان از وضعیت مطلوب کیفیت زندگی در مرکز پیوند شهیدبهشتی دارد که می تواند وابسته به نتایج مطلوب خدمات در این مرکز باشد؛ اما بهبود وضعیت موجود به بالاترین سطح احساس می شود.