ردیابی ایمونوهیستوشیمیایی شاخص های آپوپتوزی bax و bcl-2 حبابچه های ریوی، متعاقب 6 هفته تمرین تناوبی شدید

مقدمه و هدف: از دیدگاه مطالعات ملکولی تاکنون رابطۀ بین تمرینات تناوبی شدید، بروز آپوپتوز و پروتئین های مرتبط با آن در ریه، موردبررسی قرار نگرفته است. از این رو، هدف پژوهش حاضر ردیابی ایمونوهیستوشیمیایی پروتئین های آپوپتوزی bax و bcl2 حبابچه های ریوی، متعاقب شش هفته تمرین تناوبی شدید بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعۀ تجربی بود که نمونه های آن را چهارده سر، رت نر نژاد ویستار سالم و بدون سابقۀ بیماری (سن چهار هفته و میانگین وزنی 8 ±72 گرم) تشکیل داده بودند که به طور تصادفی، به گروه تمرین و کنترل تقسم شدند. در طی شش هفته برنامۀ تمرین تناوبی شدید با سرعت 25 متر بر دقیقه شروع و با سرعت 70 متر بر دقیقه به پایان رسید. هر جلسۀ تمرین شامل ده مرحلۀ یک دقیقه ای، دویدن شدید با نه مرحلۀ دودقیقه ای دویدن آهسته بین آن ها بود. جهت انجام آزمایش های ایمونوهیستوشیمیایی، بافت ریه خارج و سطح پروئین های bax وbcl2 اندازه گیری شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون پارامتریک t مستقل در سطح 05/0 > alpha; استفاده شد. نتایج: پس از شش هفته تمرین تناوبی شدید، بیان پروتئین bax حبابچه های ریوی به طور معناداری افزایش یافت. همچنین متعاقب شش هفته تمرین تناوبی شدید، بیان پروتئینbcl2 نیز به طور معناداری افزایش یافت (05/0>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد یک دورۀ تمرین تناوبی شدید، سبب تغییرات بارزی در بیان پروتئین های آپوپتوزی حبابچه های ریوی می شود که تفسیر عواقب چنین تغییراتی به دنبال تمرینات ورزشی، نیازمند انجام پژوهش های بیشتر است.