‌‌بررسی سطح آنتی‌بادی ضدویروس هپاتیتb (anti hbs) با روش کمیلومینسانس در دانش‌آموزان 10 تا 18 سالۀ سالم شمال شرق ایران

مقدمه و هدف: یکی از عفونت های شایع و مهم در جهان، آلودگی با ویروس هپاتیت bمی باشد. بهترین روش پیشگیری از این عفونت تجویز واکسن است. هدف از این پژوهش تعیین سطحantihbs در دانش آموزان 10 تا 18 سالۀ سالم در استان های خراسان رضوی و خراسان شمالی و خراسان جنوبی جهت تعیین نیاز به دوز یادآور در این افراد است. مواد و روش ها: در این مطالعۀ توصیفی و تحلیلی 565 نمونۀ سرم جمع آوری شده به روش تصادفی خوشه ای، از استان خراسان رضوی و خراسان شمالی و خراسان جنوبی همراه با اطلاعات دموگرافیک جهت بررسی تیتر anti -hbs با روش کمیلومینسانس موردبررسی قرار گرفت. در انتها، یافته ها با استفاده از آزمون های آماری χ2 و t testتجزیه وتحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که در استان خراسان رضوی 6/20درصد، در استان خراسان شمالی 1/20درصد و در استان خراسان جنوبی4/22درصد افراد موردمطالعه دارای تیتر مصونیت بخش آنتی بادی (iu/l10<) بودند و تفاوت در سه استان معنی دار نبود. به طور میانگین 85/79درصد افراد، فاقد تیتر آنتی بادی مصونیت بخش بودند. از لحاظ آماری ارتباط معنی دار بین جنس و تیتر آنتی بادی مشاهده نشد. درصد افراد مصون در مقاطع مختلف تحصیلی و شهری یا روستایی، تفاوت معنی داری نداشت. بیشترین درصد افراد با سطح آنتی بادی مناسب در دانش آموزان ده ساله ( 3/33 درصد) و کمترین میزان در نوجوانان هجده ساله (4/15درصد) مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به کاهش درصد تیتر anti hbs، با گذشت زمان پس از واکسیناسیون، تیتر آنتی بادی باید در این گروه سنی به طور منظم ارزیابی شود. همچنین، آگاهی دانش آموزان و والدین درخصوص تزریق دوز یادآور، ضروری به نظر می رسد.