سلول‌های igm+cd5+ در مدل موشی سرطان با ردۀ سلولی bcl1

مقدمه و هدف: استفاده از مدل های حیوانی برای توسعۀ درمان های جدید به ویژه در بیماری های مهمی مثل سرطان ها امری مهم و ضروری است. در این مطالعه ایجاد سرطان (لوسمی) با تزریق وریدی سلول سرطانی و بررسی مارکرهای سلولی در طحال و خون حیوان پیگیری شده است.مواد و روش ها: تعداد پنج میلیون سلول bcl1 به ورید دمی موش های هم نژاد balb/c تزریق شد. پنج موش بعد از دو هفته و پنج موش دیگر چهار هفته بعد کشته شدند و تغییرات ایندکس طحال، سلول های خون محیطی و تغییرات بافتی در آن ها بررسی شد. سلول های طحال و خون با استفاده از مارکرهای igm و cd5 در فلوسیتومتری از نظر حضور سلول های سرطانی بررسی شدند.نتایج: ایندکس وزنی و نسبت سطح طحال در موش های تزریق شده افزایش معنادار از نظر آماری داشت (05/0>p)، بالاترین افزایش سطح در گروه چهار هفته ای دیده شد (حدود 1.5 برابر کنترل). نسبت لنفوسیت به نوتروفیل در لام خون محیطی از 4.9 به 8.8 رسید (05/0>p). درصد سلول هایigm+cd5+ در طحال موش ها از حدود 2.5درصد در گروه کنترل به 14درصد در گروه دو هفته و 32درصد در گروه چهار هفته رسید. این سلول ها در خون نیز از حدود 2درصد به 8.8درصد افرایش یافتند. در بررسی هیستولوژیک طحال، گسترش پالپ سفید مشاهده شد.نتیجه گیری: در روش فوق، سلول های سرطانی در حیوان مستقرشده گسترش می یابند. تغییرات ابعاد طحال، نسبت لنفوسیت به نوتروفیل خون و درصد سلول های igm+cd5+ می توانند برای پیگیری وضعیت استقرار سلول های سرطانی در حیوان مورداستفاده قرار گیرند و شاخصی برای تحقیقات درمورد روش های درمانی جدید باشند.