مقایسه سلامت روان و شادکامی در بین پرستاران بخش روان‌پزشکی و پرستاران بخش عادی

مقدمه و هدف: پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی و جسمانی به دلیل شرایط خاص ناشی از محیط کار و بیماران ممکن است در معرض به خطر افتادن شادکامی و سلامت روان قرار گیرند. لذا، پژوهش حاضر باهدف مقایسه ی سلامت روان و شادکامی در بین پرستاران بخش روان پزشکی و پرستاران بخش جسمانی انجام گرفت. مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. کلیه ی پرستاران بخش روان پزشکی و عادی شهر اردبیل در سال 1395 جامعه ی آماری این پژوهش را تشکیل می دانند که از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 100 پرستار (50 پرستار بخش روان پزشکی و 50 پرستار بخش عادی) به عنوان نمونه انتخاب شده و به پرسشنامه ی سلامت روان (ghq) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که میزان سلامت روان و شادکامی بین دو گروه از پرستاران تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>p). بدین صورت که میزان سلامت روان و شادکامی پرستاران بخش عادی بیشتر از پرستاران بخش روان پزشکی بود. نتیجه گیری: بنابراین؛ می توان نتیجه گرفت که نوع خدمت به بیماران بر روی ویژگی های روان شناختی پرستاران تاثیرگذار است؛ به نوعی که پرستاران بخش روان پزشکی سلامت روان و شادکامی کمتری را نسبت به پرستاران بخش عادی دارند.