تاثیر تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظه بیماران دیابتی با توجه به تغییرات هموسیستیین

مقدمه و هدف: تغییر سبک زندگی و بی‌تحرکی، دیابت را به یکی از بیماری‌های شایع جامعه تبدیل کرده است. ازجمله عوارض ثانویه دیابت اختلالات حافظه می‌باشد. هیپرهموسیستیینمی که از تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از دیابت می‌باشد، می‌تواند سبب تشدید این اختلالات شود که طی تحقیقات به اثر فعالیت بدنی بر هموسیستیین اشاره شده است. این مطالعه به بررسی تاثیر تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظه و سطوح هموسیستیین پرداخته و همچنین ارتباط بین تغییرات سطوح هموسیستیین با اختلالات حافظه را بررسی نمود. مواد و روش‌ها: حجم نمونه در این تحقیق 20 نفر از افراد مبتلا به دیابت نوع دو تحت درمان با متفورمین بودند که به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. پروتکل به‌کاررفته شامل 24 جلسه‌ تمرینات هوازی با شدت 40 تا 55درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره بود که ‌به‌صورت تناوبی به اجرا درآمد. به‌منظور بررسی اختلاف معناداری بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون، از آزمون t همبسته و ارتباط بین فاکتورها از طریق ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد میانگین امتیاز حافظه آزمودنی‌ها از 354/6 ± 12/28 امتیاز به 6/5 ± 18/31 امتیاز و سطوح هموسیستیین از 32/2 ± 02/20 میکرومول در لیتر به 6/2 ± 82/17 میکرومول در لیتر رسید که این تغییرات از نظر آماری معنی‌دار بودند. ارتباط بین تغییرات سطوح هموسیستیین و حافظه 051/0r = بود؛ اما معنی‌دار نبود.نتیجه‌گیری: تمرینات تناوبی هوازی بر بهبود حافظه و کاهش سطوح هموسیستیین بیماران دیابتی نوع دو تاثیر دارد؛ اما ارتباط میان حافظه و هموسیستیین از لحاظ آماری معنی‌دار نبود.