مقایسه اضطراب و نشانه‌های استرس پس از سانحه مادران و سازگاری روانی در کودکان بستری مبتلا و غیرمبتلا به سرطان خون

مقدمه و هدف: سرطان خون گونه‌ای از سرطان خون و مغز استخوان و شایع‌ترین نوع سرطان در کودکان می‌باشد. والدین کودکان مبتلا به سرطان خون و خود کودکان پس از بستری مشکلات روان‌شناختی عدیده‌ای را تجربه خواهند کرد. پژوهش حاضر به مقایسه اضطراب و نشانه‌های استرس پس از سانحه والدین و سازگاری روانی در کودکان بستری مبتلا و غیرمبتلا به سرطان خون پرداخته است.مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر از نوع علّی_مقایسه‌ای بود و جامعه پژوهش شامل تمامی کودکان مبتلا به سرطان خون بستری در بیمارستان بقیه‌الله (عج) و بیمارستان مفید و مادرانشان بودند؛ همچنین کودکان غیرمبتلا، کودکانی بودند که در بخش عمومی بیمارستان بقیه‌الله (عج) بستری بودند. از میان این کودکان 30 کودک مبتلا به سرطان خون و 30 کودک غیرمبتلا به شیوه در‌دسترس انتخاب شدند و مادران آنان به پرسشنامه اضطراب صفت_حالت، مقیاس تاثیر رویداد تجدیدنظرشده و پرسشنامه رفتار کودک پس از بستری پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج: یافته‌ها نشان داد مادران کودکان سرطانی در مقایسه با مادران کودکان غیرسرطانی نشانه‌های استرس پس از سانحه بیشتری را تجربه کردند. همچنین سازگاری روانی کودکان مبتلا به سرطان در مقایسه با کودکان غیرمبتلا کمتر بود. بین مادران دو گروه مورد مطالعه از نظر اضطراب صفت_حالت تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: شناسایی اولیه والدین در معرض خطر ابتلا به نشانه‌های استرس پس از سانحه، متخصصان حوزه سلامت را مکلف می‌سازد تا بروز این علایم و نشانه‌ها را در والدین و کودکان بیمارشان بررسی نمایند و در صورت وجود این علایم، مداخلات روان‌شناختی_اجتماعی لازم را برای آنان فراهم سازند.