اثر اولیوروپیین بر حافظه احترازی غیرفعال در مدل آلزایمر القاشده توسط کلشی‌سین در موش بزرگ آزمایشگاهی

مقدمه و هدف: آلزایمر یک بیماری نورودژنرتیو گسترده می‌باشد که با اختلال در حافظه و یادگیری همراه است. اولیوروپیین یک ترکیب فنولی با اثرات آنتی‌اکسیدانی و نوروپروتکتیو می‌باشد که باعث کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود عملکرد شناختی می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پیش‌درمانی با اولیوروپیین بر اختلال شناختی القاشده توسط کلشی‌سین با استفاده از آزمون اجتنابی غیرفعال می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، از رت‌های 250 تا 200 گرم استفاده شد. اولیوروپیین (mg/kg 10 و 20) به‌مدت 10 روز به‌صورت گاواژ به موش‌های صحرایی خورانده شد و در روز دهم، ناحیه هیپوکامپ به‌صورت دوطرفه کانول‌گذاری شد و کلشی‌سین (µg/rat ??) به داخل ناحیه ca1 هیپوکامپ تزریق گردید. یک هفته بعد، موش‌ها در دستگاه یادگیری اجتنابی غیرفعال آموزش دیدند و تست حافظه 24 ساعت بعد از آموزش به‌صورت اندازه‌گیری زمان تاخیر ورود به قسمت تاریک شوک‌دهنده و زمان سپری‌شده در محفظه تاریک انجام شد.نتایج: داده‌ها نشان داد که تزریق مرکزی کلشی‌سین سبب کاهش زمان تاخیر ورود به قسمت تاریک و افزایش زمان سپری‌شده در محفظه تاریک گردید. تزریق اولیوروپیین (mg/kg 10 و 20) پیش از تزریق کلشی‌سین (µg/rat 15) توانست اختلال‌شناختی حاصل از کلشی‌سین را اصلاح کند.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تزریق اولیوروپیین به‌صورت گاواژ اختلال ایجادشده در یادگیری و حافظه توسط کلشی‌سین را بهبود می‌بخشد.