تاثیر تمرین قدرتی بر میزان حافظه و یادگیری فضایی در موش‌های صحرایی آلزایمری‌شده با بتاآمیلویید

مقدمه و هدف: فعالیت بدنی به‌خاطر تاثیر مثبتی که بر عوامل خطرزای بیماری آلزایمر دارد، مورد توجه محققان است. با وجود این، معلوم نیست کدام نوع فعالیت بدنی در این حیطه ارجحیت دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تمرینات قدرتی بر عملکرد حافظه و یادگیری فضایی در موش‌های صحرایی آلزایمری‌شده با پروتیین بتا آمیلویید (35-25) است.مواد و روش‌ها: در این مطالعه، تعداد 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (n=8) در چهار گروه 1. کنترل سالم، 2. سالم تمرین قدرتی، 3. کنترل آلزایمری، 4. آلزایمری تمرین قدرتی تقسیم شدند. بتاآمیلویید (35-25) به‌روش i.c.v درون بطن مغز حیوانات تزریق شد. در تمرین قدرتی، حیوانات برای سه جلسه در هفته، به‌مدت دو ماه به‌وسیله وزنه‌های اتصالی به دم موش‌ها از نردبانی به‌طول یک متر با شیب 85 درجه بالا می‌رفتند؛ در نهایت میزان حافظه و یادگیری فضایی با استفاده از تست آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد موش‌های صحرایی آلزایمری به‌طور معنی‌داری دارای زمان تاخیر بیشتر و مدت زمان صرف‌شده کمتر در ربع هدف نسبت به گروه کنترل سالم هستند (p < 0.005). همچنین تمرین قدرتی به‌طور معنی‌داری منجر به کاهش زمان تاخیر و افزایش زمان صرف‌شده در ربع هدف در حیوانات سالم و آلزایمری شد (p < 0.005). نتیجه‌گیری: تمرینات قدرتی می‌تواند موجب بهبود حافظه و یادگیری فضایی در حیوانات آلزایمری شود و از پیشرفت روند آسیب‌شناختی ناشی از بیماری آلزایمر جلوگیری کند.