اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر سطوح سرمی Il-10 و Il-17 در زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از طی دوره شیمی‌درمانی

مقدمه و هدف: التهاب در پیشرفت سرطان نقش قابل‌توجهی ایفا می‌کند؛ در مقابل، تحقیقات مختلف نشان داده‌اند تمرینات ورزشی از طریق کاهش التهاب و بهبود عوامل ضدالتهابی اثر مثبتی در بهبود وضعیت بیماران مبتلا به سرطان پستان دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات استقامتی با شدت پایین تا متوسط، بر سطوح سرمی il-10 و il-17 در زنان مبتلا به سرطان پستان می‌باشد. مواد و روش‌ها: بدین منظور پنجاه بیمار مبتلا به سرطان پستان از شهر کرمان که در مرحله 2 سرطان بودند و دوره شیمی‌درمانی را به اتمام رسانده بودند و تحت درمان با تاموکسیفن قرار داشتند، انتخاب شدند و به‌طور تصادفی به دو گروه تمرین (سی نفر) و کنترل (بیست نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به‌مدت هشت هفته تمرینات استقامتی با شدت 40 تا 55درصد ضربان قلب هدف اجرا کردند. قبل و پس از اجرای پروتکل تمرین از هر دو گروه نمونه خونی گرفته شد و سطوح سرمی پروتیین‌های il-10 و il-17 با استفاده از کیت الایزا ساخت شرکت boster سنجیده شد. از آزمون آماری تحلیل کواریانس برای بررسی هرگونه تغییر در متغیرها استفاده شد. نتایج: یافته‌ها کاهش معنی‌دار سطوح سرمی il-17 (37/2f= 015/0p=) در گروه تمرین‌کرده در مقایسه با گروه کنترل را نشان داد؛ بااین‌وجود تفاوت معناداری در سطوح سرمی il-10 (62/2f= 113/0p=) بین دو گروه تمرین و کنترل مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: تمرینات ورزشی منظم با شدت متوسط اثرات ضدالتهابی و تعدیل‌کننده سایتوکاینی دارد و از طریق کاهش سطوح سرمی il-17 و تعدیل نسبی سطوح il-10 نقش مهمی در کمک به بهبود وضعیت بیماران مبتلا به سرطان پستان دارد.