بررسی بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری

مقدمه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از شایع‌ترین سرطان‌های دستگاه گوارش در ایران نیز می‌باشد. در سال‌های اخیر میزان بقای این سرطان افزایش داشته است؛ بنابراین هدف این مطالعه برآورد بقا و تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری است. مواد و روش‌ها: در این تحقیق از اطلاعات 1060 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال ثبت سرطان مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی طی سال‌های 83 تا 94 به صورت یک مطالعه گذشته نگر استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری براساس توزیع وایبل صورت گرفت. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها r و سطح معنی داری نیز 05/0 در نظر گرفته شد.نتایج: درپایان پیگیری مشخص شد که به‌ترتیب تعداد 380 نفر (8/35درصد) مرگ در اثر سرطان کولورکتال، 49 نفر(6/4درصد) مرگ در اثر سایر وقایع و 631 نفر (5/59درصد) تا پایان مطالعه زنده مانده بودند. میانگین مدت زمان بقا برای 1060 بیمار برابر با 46/1±96/56 ماه با میانه 5/45ماه بود. تحلیل چند‌متغیره این داده‌ها نشان داد که عواملی همچون سن حین تشخیص و شاخص توده بدنی (bmi) بر مرگ در اثر سرطان کولورکتال اثر معنی‌داری دارند (001/0 > p). نتیجه‌گیری: براساس مدل ریسک رقابتی پارامتری تنها متغیرهای سن در زمان تشخیص و شاخص توده بدنی بر زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال این پژوهش تاثیر‌گذار بودند.