اثر تمرین اختیاری بر سطح cdnf در قشر مغز موش‌های مدل تجربی پارکینسونی القا‌‌ شده با 6-هیدروکسی دوپامین

مقدمه و هدف: فعالیت روزانه بدنی می‌تواند احتمال بروز بیماری پارکینسون را کاهش دهد. بنابراین هدف از این پژوهش، مطالعه تاثیر تمرینات دویدن روی چرخ دوار بر سطح cdnf قشر مغز در مدل تجربی موش‌های در معرض 6 - هیدروکسی دوپامین (6-ohda) بود.مواد و روش‌ها‌: در این مطالعه تجربی، 30 سر موش ‌صحرایی به‌طور تصادفی به چهار گروه: کنترل سالم‌، تمرین سالم، کنترل پارکینسونی، گروهی که ابتدا تمرین داشتند و سپس پارکینسونی شد (تمرین- تیمار)، تقسیم شدند. گروه‌های تمرین به‌مدت 12 هفته در قفس مخصوص که مجهز به چرخ دوار بود، قرار گرفتند. پس از 12 هفته، 6-ohda به داخل بطن راست مغز تزریق شد و نهایتاً پنج روز بعد از تزریق داخل بطنی، بافت‌برداری انجام و سطح cdnf قشر مغز حیوان با روش elisa اندازه‌گیری شد. داده‌ها به روش آزمون آماری واریانس یک‌طرفه بین گروه‌ها مورد مقایسه قرار گرفت.نتایج: 6-ohda مقدار پروتیین cdnf در قشر مغز آزمودنی‌های کنترل پارکینسونی‌شده در مقایسه با آزمودنی‌های کنترل سالم را کاهش داد (017/0=p). سطح cdnf در گروه تمرین پارکینسونی بالاتر از گروه کنترل پارکینسونی بود (002/0=p). نتیجه‌گیری: نتیجه این پژوهش نشان داد که پیش‌درمان با استفاده از تمرینات ورزشی اختیاری سبب افزایش سطح cdnf قشر مغز شده و بنابراین موجب بالارفتن طول عمر نورون‌ها در برابر تخریب اکسیداتیو ناشی از سمیّت 6-ohda می‌شود. از این‌رو، می‌توان تمرینات ورزشی اختیاری را به‌عنوان یک راهبرد محفاظتی در برابر بیماری پارکینسون مطرح کرد.