اثر تمرین هوازی شنا و مصرف عصاره سیر بر سطوح برخی از فاکتور‌های رشد مداخله‌گر در آنژیوژنز و نروژنز بافت مغز در موش‌های صحرایی پیر

مقدمه و هدف: با افزایش سن، آنژیوژنز و نروژنز در مغز کاهش می‌یابد؛ درحالی‌که فعالیت ورزشی منظم و مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی با تغییرات فیزیولوژیکی مختلف در مغز همراه می‌باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی شنا و عصاره سیر بر سطوح برخی از فاکتور‌های رشد مداخله‌گر، در آنژیوژنز و نروژنز بافت مغز در موش های صحرایی پیر بود.مواد و روش‌ها: ?? سر موش پیر (??تا??ماهه) صحرایی نر ویستار پیر، به‌صورت تصادفی، به ? گروه (?تایی) کنترل، سالین، تمرین هوازی، سیر و تمرین هوازی + سیر تقسیم شدند. حیوانات با تمرین شنا به‌مدت ?? دقیقه، ? بار در روز، به‌مدت ? هفته، ورزش داده شدند. عصاره سیر (?/?گرم/کیلوگرم وزن بدن) به‌صورت گاواژ معده مصرف شد. موش‌ها ?? ساعت پس از آخرین مداخله‌ها کشته شدند و سطوح مغزی فاکتور رشد تبدیل بتا ? (tgf-b1) و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (vegf) به‌روش الایزا تعیین شد. از آزمون آنالیز واریانس یک‌ طرفه برای آنالیز داده‌ها استفاده شد (??/? > p). نتایج: نتایج نشان داد که ? هفته تمرین منظم شنا و مصرف سیر و ترکیبی از دو مداخله، موجب کاهش سطوح مغزی tgf-b1 و افزایش vegfدرمقایسه با گروه کنترل شد (??/? > p). نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که تمرین منظم شنا و مصرف سیر و ترکیبی از دو مداخله می‌تواند از کاهش آنژیوژنز و نروژنز مغزی مرتبط به پیری، به‌واسطه تنظیم مثبت سطوح vegf و کاهش سطوح tgf-b1 در رت‌های پیر حمایت نماید.