مقایسه تاثیر نوبت‌کاری گردشی و ثابت بر فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی شهرستان رشت

مقدمه و هدف: نوبت‌کاری، ازجمله پدیده‌های اجتماعی است که امروزه، افراد مشغول در آن، نزدیک به 25% از کل نیروی کار را در جوامع صنعتی تشکیل‌می‌دهند. هدف این پژوهش، مقایسه تاثیر نوبت‌کاری گردشی و ثابت بر فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان‌هاست.مواد و روش‌ها: جامعه مورد مطالعه، شامل تمامی پرستاران بیمارستان‌های دولتی و خصوصی شهر رشت در سال 1390 بوده‌است که از میان آنها، نمونه‌ای به اندازه 120 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب‌شد. تمامی شرکت‌کنندگان به پرسش‌نامه فرسودگی شغلی مسلچ و جکسون، به‌منظور سنجش فرسودگی شغلی پاسخ‌دادند. نتایج: نتایج تحلیل آزمون t مستقل نشان‌دادند، میزان فرسودگی شغلی کلی و زیرمقیاس خستگی عاطفی، در پرستاران شیفت (نوبت) گردشی، بیشتر از پرستاران شیفت ثابت است (05/. > p) اما میان دو زیرمقیاس شخصیت‌زدایی و احساس عدم موفقیت در دو گروه بالا، تفاوتی معنادار مشاهده‌نشد؛ همچنین، میزان فرسودگی شغلی پرستاران زن، به‌طور معناداری، بیشتر از میزان فرسودگی شغلی پرستاران مرد است.نتیجه‌گیری: می‌توان‌گفت که نوبت‌کاری گردشی به دلیل تغییر چرخه خواب و بیداری با ایجاد نوعی فشار روانی و ایجاد مشکلات فردی و خانوادگی مزمن، میزان فرسودگی شغلی را در افراد افزایش‌می‌دهد.