آثار متقابل امواج تلفن همراه (940 مگاهرتز) و صوت (100 دسی‌بل، 700 تا 5700 هرتز ) بر سطح پلاسمایی هورمون های تیروییدی در موش های صحرایی

مقدمه و هدف: گسترش استفاده از تلفن همراه و افزایش آلودگی صوتی محیط اطراف ما، از مهم‌ترین عوامل خطرآفرین سلامتی انسان در عصر فناوری است. هدف این مطالعه، بررسی اثرهای مواجهه با استرس صوتی و امواج تلفن همراه بر سطح سرمی هورمون های t3 و t4 در موش های صحرایی نر بوده‌است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، موش های صحرایی نر نژاد ویستار، به گروه های «کنترل، مواجهه با امواج تلفن همراه (940 مگاهرتز) روزانه 1، 3 و 6 ساعت، مواجهه با استرس صوتی (100 دسی‌بل، 700 تا5700 هرتز) روزانه 1، 3 و 6 ساعت و مواجهه توام با امواج تلفن همراه (940 مگاهرتز) و استرس صوتی (100 دسی‌بل، 700 تا 5700 هرتز) روزانه 1، 3 و 6 ساعت» تقسیم‌بندی‌شدند. پس از هشت هفته، نمونه خون از روش خون گیری از قلب، تهیه و پس از تهیه سرم، میزان هورمون های t3 و t4 با روش elfa اندازه گیری‌شد. داده ها با استفاده از نرم‌افزار 19spss تجزیه‌وتحلیل‌شدند.نتایج: نتایج نشان‌دادند که سطح سرمی t3 در همه گروه های تجربی، نسبت‌به گروه کنترل، کاهشی معنادار داشته‌است (001/0p < ). سطح سرمی t4 در موش های در مواجهه با امواج تلفن همراه روزانه به‌مدت 3 و 6 ساعت و در موش های در مواجهه با استرس صوتی روزانه به‌مدت1، 3 و 6 ساعت و موش‌های در مواجهه توام روزانه به‌مدت 1و 6 ساعت، کاهشی معنادار یافت (05/0p < )؛ درحالی‌که این تغییرها برای سطح سرمی t4 در گروه های مواجهه با امواج تلفن همراه روزانه به‌مدت 1 ساعت و مواجهه توام روزانه به‌مدت 3 ساعت، نسبت‌به گروه کنترل مشاهده‌نشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان‌می‌دهند، این دو عامل فیزیکی می‌توانند آثار یکدیگر را بر میزان مهار ترشح هورمون‌های تیروییدی تقویت‌کنند و ازطرفی، این امر به‌مدت زمان مواجهه، وابسته است.