ارزیابی یادگیری و حافظه موش صحرایی صرعی‌شده توسط تزریق داخل‌هیپوکمپی اسید کاینیک پس از دریافت بربرین

مقدمه و هدف: صرع، دومین بیماری شایع سیستم عصبی مرکزی است. ازآنجا که شیوع مشکلات حافظه در بیماران صرعی، زیاد است، هدف بررسی حاضر، ارزیابی اثر بربرین بر اختلال یادگیری و حافظه در موش‌های صحرایی صرعی‌شده بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه از 32 موش نر با وزن 190 تا 240 گرم استفاده‌شد که به چهار گروه «شم (sham) یا کنترل با جراحی کاذب، شم دریافت‌کننده بربرین، صرعی و صرعی دریافت‌کننده بربرین» تقسیم‌شدند. بربرین به میزان 25 میلی‌گرم برکیلوگرم به طور روزانه و به‌صورت داخل‌صفاقی و از یک هفته پیش از جراحی به حیوان ها تا 1 ساعت پیش از جراحی تزریق‌شد. برای صرعی‌کردن حیوان ها از اسید کاینیک حل‌شده در نرمال سالین به میزان 1 میکروگرم به‌ازای هر موش استفاده‌شد. موش‌ها در پایان هفته پنجم برای بررسی حافظه و یادگیری، تحت آزمون رفتار احتراز غیرفعال در دستگاه شاتل باکس و آزمون مازy قرار‌گرفتند.نتایج: تاخیر اولیه در میان گروه ها، تفاوتی معنی دار نداشت. تاخیر در حین عبور در گروه صرعی شده درحدی معنی دار، از گروه شم، کمتر بود (p < 0.05) و در گروه صرعی تحت تیمار با بربرین، این مولفه (پارامتر) درحد معنی دار، بیشتر از گروه صرعی بود (p < 0.05). درزمینه رفتار تناوبی در گروه صرعی‌شده، کاهش معنی دار تناوب مشاهده‌شد (p < 0.05) و در گروه پیش‌تیمار با بربرین، این مولفه بهبودنیافت؛ به‌علاوه در گروه صرعی پیش‌تیمار با بربرین، کاهش شدت تشنج مشاهده‌شد (p < 0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دادند، تجویز بربرین در صرع لب گیجگاهی، سبب بهبود حافظه و یادگیری در آزمون رفتار اجتنابی غیرفعال می شود اما موجب بهبود حافظه فضایی نمی شود و همچنین، بربرین، اثر ضدتشنج هم دارد.