بررسی القای تمایز سلول‌های بنیادی به سلول‌های بتای پانکراس به‌وسیله عصاره متانولی یونجه

مقدمه و هدف: جایگزینی سلول‌های بتا به‌وسیله پیوند جزایر پانکراس، نویدبخش درمان دیابت نوع 1 است. در مطالعات جانوری و انسانی، مشخص شده‌است که گیاه یونجه (medicago sativa.l ) از خانواده لگومینیاسه، توانایی‌دارد قند خون را کاهش‌دهد؛ اغلب این مطالعات بر تاثیر عصاره گیاه بر میزان گلوکز ناشتا متمرکز شده‌اند؛ تابه‌امروز، تحقیقی درخصوص ارزیابی توانایی این گیاه در تمایز سلول‌های بنیادی به سلول‌های بتای پانکراس در شرایط آزمایشگاهی انجام‌نشده‌است. مطالعه حاضر به‌منظور بررسی آثار احتمالی تروفیک عصاره گیاه یونجه(mse) برتمایز سلول‌های بنیادی مزانشیمی (mscs) به سلول‌های انسولین‌ساز (ipcs) انجام‌شده‌است. مواد و روش‌ها: سلول‌های mscsموش، جداسازی و به‌صورت تک‌لایه کشت‌داده‌شدند؛ سلول‌های یادشده پس از تلاقی، با استفاده از آزمایش‌های القای بافت چربی و استخوانی، شناسایی و تایید‌شدند؛ به‌منظور القای تمایز در این سلول‌ها به سلول‌های انسولین‌ساز، غلظتی مشخص از mse به محیط کشت اضافه شد. رنگ‌آمیزی دیتیزون(dtz) به‌منظور بررسی سلول‌های ipcs مشتق ازmscs در شرایط آزمایشگاهی استفاده‌شد. سلول‌های dtz مثبت شمارش‌ و با استفاده از نرم‌افزار آماری spss تجزیه‌وتحلیل‌شدند. حضور پروتیین‌های اختصاصی سلول‌های بتای پانکراس با استفاده از ایمنوفلورسنس تعیین‌شد. نتایج: تیمار با mse تاثیری چشمگیر بر تمایز سلول‌های msc به سلول‌های ipcs داشت. در بررسی مورفولوژی سلول‌ها با استفاده از dtz دستجات سلولی قرمز ارغوانی مشابه جزایر لانگرهانس مشاهده‌شد. سلول‌های تمایز‌یافته نسبت‌به سه آنتی‌بادی c - پپتید، انسولین – پروانسولین و رسپتور انسولین بتا پاسخ ایمنی دادند.نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌دادند که mse به‌طور موثری توانست باعث القای تمایز mscs به سلول‌های ipc شود. ازآنجاکه سلول‌های msc به‌طور گسترده در دسترس بوده، به‌راحتی کشت‌می‌شوند، ابزار آزمایشگاهی ارزشمندی را برای مطالعه تمایز سلول‌های بتای پانکراس فراهم‌می‌کنند.