مقایسه شاخص DMFTدر دانش‌آموزان عقب‌مانده ذهنی8 تا 12ساله مدارس استثنایی شهر زاهدان با افراد سالم در سال تحصیلی1393-1392

مقدمه و هدف: پوسیدگی دندانی، شایع‌ترین عفونت مزمن انسانی است که مهم‌ترین شاخص آن، dmft است. کنترل پوسیدگی به [ایجاد و اجرای] برنامه‌های پیشگیری، نیازمند است. برای پیشگیری، دردست داشتن اطلاعات کامل از امکانات لازم است که از طریق مطالعات اپیدمیولوژیک حاصل‌می‌شود. هدف از این مطالعه، مقایسه شاخص dmftدر دانش‌آموزان عقب‌مانده ذهنی 8 تا 12ساله مدارس استثنایی شهر زاهدان با افراد سالم و بررسی ارتباط آن با عواملی ازقبیل سن، جنس و میزان تحصیلات بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی، توصیفی روی 200 دانش‌آموز، شامل 100 دانش‌آموز سالم و 100 دانش‌آموز عقب‌مانده ذهنی که 50 درصد آنها پسر و 50 درصد آنها دختر بودند، انجام‌گرفت. نمونه‌گیری، تصادفی خوشه‌ای بود. برای هر دانش‌آموز، پرسش‌نامه‌ای تکمیل و شاخص dmft با معاینه کلینیکی، طبق معیارهای who اندازه‌گیری‌شد. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار 19spss و آزمون‌های آماری من ‌ویتنی و کروسکال ‌والیس در سطح معنی‌داری 05/0 و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه‌و‌تحلیل‌شدند.نتایج: میانگین شاخص dmft در دانش‌آموزان عادی،67/1 ±29/2 و در دانش‌آموزان عقب‌مانده، 92/1 ± 03/4 بود. شاخص dmft در کودکان عقب‌مانده ذهنی، با سن افراد، رابطه‌ای معنی‌دار داشت. dmftدر کودکان عقب‌مانده ذهنی با سایر متغیرهای مورد مطالعه، رابطه‌ای معنی‌دار نداشت.نتیجه‌گیری: براساس نتایج این تحقیـق، وضعیت شـاخص بهداشـتی کودکان عقب‌مانده ذهنی نـسبت‌بـه اســتانداردهای who در حــدی پـایین‌تر قــرارگرفتـه‌اســت.