بررسی ارتباط خودکارآمدی و انتظار پیامد با شیوه زایمان مورد تمایل زنان باردار شهرکرد

مقدمه و هدف: با توجه به افزایش شیوع سزارین در دهه‌های اخیر در میان مادران باردار و تاثیر تمایل مادران به انجام نوع زایمان و اهمیت خودکارآمدی در انتخاب روش زایمان و غلبه بر ترس ناشی از زایمان، تعیین میزان خودکارآمدی در مادران باردار طی بارداری ضروری است. پژوهش‌ها نشان‌می‌دهند مادرانی که خودکارآمدی پایین‌تری دارند، انجام زایمان را امری دست‌نیافتنی می‌دانند و ترس بالاتری را در دوران بارداری تجربه‌می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی و انتظار پیامد با شیوه‌ زایمان مورد تمایل در مادران باردار طرح‌ریزی‌شده‌است.مواد و روش‌ها: این مطالعه، مشاهده‌ای توصیفی از نوع مقطعی است که روی 130 مادر باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهرکرد انجام‌شد. نمونه‌گیری به روش سهمیه‌ای انجام‌شد. برای تعیین خودکارآمدی از پرسش‌نامه خودکارآمدی و ترس از زایمان استفاده‌شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss-20 انجام‌شد. به‌منظوربررسی داده‌ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون‌های آماری تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز رگرسیون چندگانه و آنالیز کواریانس (ancova) ) استفاده‌شد.نتایج: نتایج پژوهش نشان‌دادند، میان نمرات خودکارآمدی زایمان و ترس از زایمان رابطه معکوس وجوددارد (p < ./001). 5/51 درصد از مادران تمایل به زایمان طبیعی و 5/48 درصد تمایل به سزارین داشتند، همچنین مادرانی که تمایل به انجام زایمان طبیعی داشتند، نسبت‌به کسانی که زایمان سزارین را انتخاب‌کرده‌بودند ترس کمتر (p < 0/001) و نمره انتظار زایمان و خودکارآمدی بالاتری داشتند.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نقش خودکارآمدی را به‌عنوان عامل موثر در تمایل مادران به زایمان طبیعی و رفتار مقابله با درد زایمان تاییدمی‌کند. لذا طراحی مداخلات آموزشی مناسب مبتنی‌بر خودکارآمدی، لازم و ضروری است.