ارزیابی عملکرد بینایی- فضایی در بیماران آلزایمری و افراد مسن سالم با استفاده از روش تکلیف دوگانه

هدف: هدف تحقیق حاضر، ارزیابی عملکرد بینایی- فضایی در افراد مسن مبتلا به بیماری آلزایمـر و سالم با استفاده از روش تکلیف دوگانه بود. مواد و روش‌ها: این تحقیق از نوع نیمه‌تجربی بود که در آن از طرح بین آزمودنی ـ درون آزمودنی‌ها استفاده‌شد. شرکت‌کنندگان، شامل 23 فرد (11 زن و 12 مرد) با دامنه سنی 62 تا 81 سال می‌شوند که 13 نفر مبتلا به آلزایمر(ad) و10 فرد مسن سالم (ec) با عملکرد شناختی طبیعی بودند. شناسایی افراد آلزایمری و سالم براساس تشخیص پزشک و پرسش‌نامه وضعیت شناختی (spmsq) انجام‌گرفت. پس از به‌دست‌آوردن خطای کلی (e) یا ریشه مجذور خطا (rmse) و خطای متغیر (ve) تکلیف پیگردی در شرایط پایه (task single)، شرکت‌کنندگان ده‌بار دو تکلیف شناختی (شمارش ماه‌های سال به‌مدت 20 ثانیه) و پیگردی بینایی- فضایی را به‌طور هم‌زمان (شرایط dual-task) در دو حالت ساده و دشوار اجراکردند. نتایج: نتایج نشان‌دادند که گروه ad نسبت‌به همتایان گروه کنترل (ec) در اجرای تکلیف بینایی- فضایی در شرایط single-task خطای بیشتری مرتکب شدند؛ همچنین اثر سطح دشواری بر افت دقت و همسانی اجرای تکلیف پیگردی در شرایط dual-task معنادار بود (05/0p < )، ولی اثر ابتلا به ad معنادار نبود (05/0 < p). نتیجه‌گیری: افت عملکرد در تکلیف بینایی- فضایی ناشی از افزایش تداخل در سطح پاسخ به دلیل نقصان در سازوکارهای توجه انتخابی هر دو گروه بود.