تاثیر دستکاری سیستم‌های حسی بر کنترل پاسچر پسران 4 تا 15 سال

مقدمه و هدف: توانایی کنترل موقعیت‌های مختلف بدن در فضا ناشی از تعامل پیچیده سیستم‌های عصبی، حسی و اسکلتی- عضلانی است که به‌طورکلی به‌عنوان سیستم کنترل پاسچر تعریف‌می‌شود؛ بنابراین، هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر دستکاری سیستم‌های حسی بر کنترل پاسچر پسران 4 تا 15 سال بود.مواد و روش‌ها: نمونه آماری تحقیق شامل 160 پسر 4 تا 15 سال (4 گروه سنی) و 40 مرد 22 تا 25 سال بود که براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب‌شدند. برای ارزیابی کنترل پاسچر آزمودنی‌ها از آزمون سازماندهی حسی دستگاه پاسچروگرافی پویای رایانه‌ای استفاده‌شد. این آزمون دارای شش وضعیت است که سیستم‌های حسی درگیر در کنترل پاسچر را مورد ارزیابی قرارمی دهد؛ همچنین قد، وزن و شاخص توده بدنی آزمودنی‌ها نیز اندازه‌گیری‌شد.نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه نشان‌داد که تفاوت معنی‌داری در کنترل پاسچر گروه‌ها وجوددارد. براساس نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی در وضعیت اول، پسران تا سن 15 سالگی به کنترل پاسچری مشابه با افراد بزرگسال دست‌نمی‌یابند. در وضعیت دوم نتایج نشان‌داد میان گروه سنی 13 تا 15 سال با افراد بزرگسال، تفاوتی معنی‌دار وجودندارد (05/0p < )، اما تفاوت میان گروه‌های دیگر معنی‌دار بود؛ همچنین در وضعیت سوم نیز نتایجی مشابه با وضعیت اول به‌دست‌آمد. در وضعیت چهارم پسران 13 تا 15 سال به کنترل پاسچری مشابه با افراد بزرگسال دست‌یافتند. به‌طوری‌که تفاوت معنی‌داری میان این دو گروه مشاهده‌نشد (05/0p > ). در وضعیت‌های پنجم و ششم نیز پسران مورد مطالعه نتوانستند به کنترل پاسچری مشابه با افراد بزرگسال دست‌یابند. نتیجه‌گیری: براساس نتایج تحقیق حاضر به‌نظرمی‌رسد پسران تا سن 15 سالگی قادر به پردازش، یکپارچه‌کردن و سازماندهی اطلاعات سیستم‌های حسی در کنترل پاسچر مشابه افراد بزرگسال نیستند.