کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشکده‌های پیراپزشکی و پرستاری- مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

مقدمه و هدف: شناخت عوامل موثر بر کیفیت و کمیت آموزش بالینی در رفع مشکلات آموزش بالینی مفید است و سالم‌بودن عناصر تشکیل‌دهنده آن باعث بالا رفتن کیفیت آموزش می‌شود. این پژوهش با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند درخصوص کیفیت آموزش بالینی انجام‌شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی تمامی دانشجویان سال آخر دانشکده‌های پیراپزشکی و پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1391-1390 انجام‌شد، ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نا‌مه‌ای در پنج حیطه اهداف و برنامه‌های آموزشی، عملکرد مربی، برخورد با دانشجو، محیط آموزشی و نظارت و ارزشیابی بود. داده‌ها پس از ورود به نرم‌افزار آماری 5/11 spssبا استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، تجزیه‌وتحلیل‌شدند.نتایج: 93 دانشجو و 22 مربی در این مطالعه شرکت کردند. میانگین نمره دیدگاه دانشجویان در پنج حیطه مورد بررسی برحسب رشته تحصیلی اختلافی معنی‌دار داشت. میانگین نمره دیدگاه مربیان در حیطه‌های برخورد با دانشجو و محیط آموزش براساس سابقه کار آموزشی و بالینی اختلافی معنی‌دار داشت (p < 0.05). مقایسه میانگین نمره دیدگاه دانشجویان و مربیان در حیطه‌های عملکرد مربی و برخورد با دانشجو از نظر آماری، تفاوتی معنی‌دار داشت (p < 0.05).نتیجه‌گیری: آموزش بالینی بسیار پیچیده بوده و ابعاد متعددی را شامل می شود. دیدگاه دانشجویان و مربیان در رشته‌های مختلف درخصوص حیطه‌های موثر بر آموزش بالینی متفاوت است. با ارزیابی‌های مکرر عرصه‌های بالینی و مقایسه با وضعیت موجود می‌بایست نقاط قوت و ضعف شناسایی‌شود