تاثیر تمرین استقامتی شنا بر مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده و غلظت متالوتیونین کبد موش‏های صحرایی باردار

مقدمه و هدف: تنظیم نابهنجار آپوپتوزیس و متالوتیونین در بافت‏های مادر، ممکن است خطرهایی برای رشد جنین داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین شنای استقامتی بر مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده و غلظت متالوتیونین (mt) کبدی موش‏های صحرایی باردار بود.مواد و روش‌ها: شانزده موش صحرایی باردار نژاد ویستار (20 ± 200 گرم) به دو گروه (گروه کنترل و گروه تمرین) تقسیم شدند. گروه تمرین از روز اول بارداری تا انتهای بارداری در استخری ویژه‏ به شناکردن، وادار شدند. مدت زمان تمرین در روز اول بارداری 30 دقیقه بود که این مدت با افزایش روزانه 5 دقیقه در هفته دوم به 60 دقیقه رسید؛ زمان 60 دقیقه تا پایان هفته سوم ادامه داشت. نمونه‏برداری از بافت کبد، روز دوم پس از زایمان انجام شد. شاخص آپوپتوزی و غلظت mt کبد به ترتیب با استفاده از تست tunel و روش elisa تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل یافته‏های این پژوهش از آزمون تی مستقل یک نمونه‏ای در سطح خطای (05/0p ?) استفاده شد.نتایج: تمرین شنای استقامتی، تغییری معنی‏دار در غلظت mt کبد موش‏های صحرایی مادر ایجادنکرد (509/0= p). تغییر معنی‏داری در شاخص آپوپتوزی کبد میان دو گروه مشاهده نشد (424/0 p=)؛ ویژگی‏های مورفولوژی سلول‏های کبدی نیز، طی برنامه تمرینی، هیچ تغییری نسبت به گروه کنترل نشان نداد.نتیجه‏گیری: تمرین شنای استقامتی با شدت زیربیشینه در دوران بارداری می‏تواند برای کسب مزایای احتمالی فعالیت ورزشی در دوران بارداری استفاده شود بدون اینکه باعث القای آپوپتوزیس یا تغییر در غلظت mt کبد مادر شود.