اثر یک جلسه همودیالیز روی تغییر آستانه شنوایی در بیماران مبتلا به مرحله انتهایی نارسایی مزمن کلیه

مقدمه و هدف: درمان جایگزینی کلیه با استفاده از دیالیز و پیوند، موجب افزایش طول عمر بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه شده‏است. کاهش شنوایی، یکی از عوارض مهم نارسایی مزمن کلیه است که عللی متفاوت برای آن بیان‏شده‏است. با توجه به اهمیت این مسیله، برآن شدیم تا به بررسی تاثیر همودیالیز روی شنوایی بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه بپردازیم.مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعیروی 76 نفر از بیماران بخش دیالیز بیمارستان شهید مصطفی خمینی انجام‏شد. آزمون شنوایی‏سنجی تون خالص یک نوبت پیش از دیالیز و یک نوبت پس از دیالیز و یک نوبت دیگر پس از شش ماه انجام‏شد؛ همچنین سدیم و پتاسیم و اوره خون پیش از آغاز دیالیز و بی‏درنگ، پس از پایان دیالیز از همان سوزن وریدی دیالیز بدون نیاز به خون‏گیریاضافی کنترل‏شد.نتایج: میان آستانه شنوایی پیش و پس از یک جلسه همودیالیز، اختلافی معنادار وجودداشت؛ همچنین میان تغییرهای شنوایی پیش و پس از دیالیز با تغییرهای وزن، دیابت، مدت زمان انجام دیالیز و مدت هر جلسه دیالیز، ارتباطی معنادار یافتیم. ولی میان تغییرهای سدیم، پتاسیم و اوره خون با تغییرهای آستانه شنوایی، ارتباط معنادار وجودنداشت.نتیجه‏گیری: انجام یک جلسه همودیالیز به بهبود آستانه شنوایی بیماران در فرکانس‏های پایین منجر‏شده‏است؛ این نتیجه از فرضیه هیدروپس اندولنفاتیک در بیماران دیالیزی حمایت‏می‏کند به‏خصوص اینکه این بهبود شنوایی در افراد زیر 60 سال، معنادار بوده‏است و باعث می‏شود این فرضیه تقویت‏‏شود.